ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 196

“เป็นจริงแล้ว!”

ทุกคนชมดูฉากนั้นด้วยความตกตะลึงพรึงเพริด ดวงตาสะท้อนความแตกตื่น รู้สึกเหลือเชื่อยิ่งนัก!

คำสาบานที่เป็นจริงนั้นใช่ว่าจะไม่เคยมี แต่เห็นผลรวดเร็วปานนี้ต้องยกให้ครั้งนี้เป็นครั้งแรก!

ซ่งเยี่ยนโจวกับซ่งจืออวี้มองไปทางซ่งรั่วเจินโดยไม่รู้ตัว คนอื่นไม่รู้ แต่พวกเขารู้ความสามารถของน้องสาวของพวกตนดี

กล้าลั่นคำสาบานพล่อยๆ ต่อหน้าซ่งรั่วเจิน นี่มิเท่ากับรนหาที่ตายหรอกรึ?

“เห็นผลทันตาขนาดนี้ แสดงว่าจ้าวหงโกหกน่ะสิ?”

“จ้าวหงยืนกรานไม่ยอมรับ เห็นได้ชัดว่ามีอะไรในกอไผ่กับฝานซืออิ๋ง ทั้งยังช่วยนางวางยาซ่งเยี่ยนโจว เกรงว่าทรัพย์สมบัติที่ฝานซืออิ๋งหลอกลวงไปจากตระกูลซ่งในช่วงหลายปีนี้คงมีส่วนที่แบ่งไปให้เขาด้วยกระมัง?”

ทุกคนยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าเป็นไปได้ สองคนนี้ร่วมมือกันทำชั่วชัดๆ เป็นพวกตะเภาเดียวกัน

น่าเสียดายก็แต่ซ่งเยี่ยนโจวกับลั่วชิงอินที่ต้องแยกจากกันเพราะเรื่องนี้ คนหนึ่งแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก อีกคนต้องเจ็บช้ำใจมานานหลายปี

“เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร? เจ้าทำอะไรข้า?”

จ้าวหงลนลานเสียแล้ว คำโกหกทำนองเดียวกันเขาพูดมามากกว่าหนึ่งครั้ง คำสาบานยิ่งไม่เคยสำแดงผลออกมาสักครั้ง

วันนี้ซ่งรั่วเจินบอกว่าถ้าเขาลั่นวาจาสาบานปากจะเน่าเปื่อย ปากเขาก็เน่าเปื่อยจริงๆ ถ้าอย่างนั้นคำสาบานว่าชาตินี้ไม่อาจเป็นชายชาตรีได้อีกต่อไปก็อาจกลายเป็นจริงเหมือนกันน่ะสิ?

นั่นไม่ได้เด็ดขาด!

“ซ่งรั่วเจิน เจ้าบอกข้ามาเดี๋ยวนี้นะ นี่มันเรื่องอะไรกันแน่!”

จ้าวหงคืบคลานลุกขึ้นพุ่งเข้ามาหาซ่งรั่วเจินราวคนเสียสติ แต่กลับถูกซ่งจืออวี้ถีบกลับไป

“เมื่อครู่ข้าก็บอกแล้วว่าคำสาบานเป็นเรื่องศักดิ์สิทธิ์ ท่านพูดเท็จ ทุกอย่างก็ย่อมจะแสดงผลออกมา”

รอยยิ้มเย็นชาประดับอยู่บนมุมปากของซ่งรั่วเจิน นางเป็นเจ้าสำนักวิชาเต๋า ค่ายกลสัจจะวาจายังเป็นวิชาสร้างชื่อของนาง

จ้าวหงตกปากรับคำก็ย่อมจะเข้าไปอยู่ในค่ายกลนั้น กล้าพูดโกหกต่อหน้านางมิหนำซ้ำยังดูเบาก็ต้องถูกลงโทษ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน