ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 197

“วันถัดมา พวกข้าก็ส่งคนไปจับคู่หนุ่มสาวที่ลักลอบได้เสียกัน ทุกอย่างก็สำเร็จลุล่วงไปโดยปริยาย ซ่งเยี่ยนโจวไม่อาจไม่สู่ขอนาง”

สิ้นเสียงจ้าวหง ความจริงเกี่ยวกับเหตุการณ์ในปีนั้นก็ถูกเปิดโปงออกมาจนหมดสิ้น

ตั้งแต่ต้นจนจบล้วนเป็นฝานซืออิ๋งที่วางแผนและสวมบทบาทด้วยตนเอง

“เป็นการแต่งงานที่หลอกลวงมาแต่แรก นางยังมีหน้ามาหลงลำพองใจ กระทั่งไปพูดจาเยาะเย้ยต่างๆ นานาต่อหน้าแม่นางลั่วไม่ใช่แค่ครั้งเดียว คิดไม่ถึงว่าจะใช้วิธีการต่ำช้าเช่นนี้!”

“ไม่อยากเชื่อเลยจริงๆ ว่าผู้หญิงคนหนึ่งจะมากเล่ห์เพทุบายเช่นนี้ คนพรรค์นี้แค่ปลดยังเป็นการไว้หน้านางด้วยซ้ำ ควรส่งตัวให้ทางการเลยต่างหาก!”

แววตารังเกียจเหยียดหยามจับจ้องมาที่ฝานซืออิ๋ง พอได้ยินหนึ่งประโยค ใบหน้าฝานซืออิ๋งก็จะซีดลงหนึ่งส่วน แทบอยากจะขุดหลุมมุดแผ่นดินหนีเสียให้ได้

“จ้าวหง ทำไมท่านถึงใส่ร้ายข้า!”

ฝานซืออิ๋งพุ่งตัวไปถึงตรงหน้าจ้าวหงราวคนเสียสติ มือหนึ่งกระชากผมเขาพลางตบเพียะๆ สองฉาด

“ข้าไปทำอะไรให้ท่าน ท่านถึงมาปรักปรำข้าแบบนี้!”

เฉียนชิวเซียงก็ตระหนักว่าไม่อาจยอมรับความผิดนี้เป็นอันขาดจึงตวาดเสียงเกรี้ยว “ตระกูลซ่งให้ผลประโยชน์เจ้าไปมากเท่าไหร่กันแน่ เจ้าถึงได้กล้าทำเรื่องไร้มโนธรรมเช่นนี้เพื่อช่วยฟอกขาวให้ซ่งเยี่ยนโจว!”

“พวกเจ้าไสหัวไปให้พ้น!”

จ้าวหงเดิมก็เจ็บปากอยู่แล้ว พอถูกตบไปสองฉาดก็ยิ่งเจ็บกว่าเดิม ดวงตาทั้งคู่แดงก่ำ “ถ้าไม่ใช่เพราะนังแพศยาอย่างเจ้า ข้าจะตกต่ำถึงขั้นนี้ได้อย่างไร?”

“ปีนั้นเจ้าแค่นอนกับข้าคืนเดียว ข้าถึงได้ฝืนใจช่วยทำตามแผนเจ้า”

“เจ้ารับปากดิบดีว่าหลังแต่งงานกับซ่งเยี่ยนโจวแล้วจะต้องทำให้เขาชอบเจ้าให้ได้ ถึงตอนนั้นจะได้หาวิธีกอบโกยผลประโยชน์มาให้ข้า”

“ใครจะคาดคิดว่าซ่งเยี่ยนโจวจะรังเกียจเจ้าเข้ากระดูก แต่งงานด้วยแล้วก็ทำเหมือนเป็นเครื่องประดับชิ้นหนึ่ง ไม่เคยแตะต้องเสียด้วยซ้ำ”

“ยามนี้เจ้าวกกลับมาพัวพันกับข้าก็ควรจัดการปัญหาให้เรียบร้อย จะดึงข้าเข้ามาเกี่ยวด้วยทำไม!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน