ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 207

“ไม่ใช่นะเจ้าคะ!” ซ่งรั่วเจินรีบโบกมือ “พวกท่านอย่าเข้าใจผิดเป็นอันขาด ฉู่อ๋องมารับข้าเพราะมีปัญหาเล็กน้อยต้องการให้ข้าช่วยเหลือ”

ฉู่อ๋องในหนังสือไม่ได้แต่งงาน ยิ่งไปกว่านั้นอวิ๋นอ๋องเองก็เตือนนางอย่าได้คิดเลยเถิดเกินไป นางจะปล่อยให้คนในครอบครัวเข้าใจผิดไม่ได้ ประเดี๋ยวจะเกิดปัญหายุ่งยาก

ซ่งจืออวี้สีหน้าสงสัย “ฉู่อ๋องยอดเยี่ยมเพียงนั้น แม้แต่ปัญหาที่เขาแก้ไม่ได้ เจ้าจะสามารถแก้ได้หรือ?”

“พี่สาม ท่านดูเบาข้ารึ?”

ซ่งจืออวี้ส่ายหน้า แต่สีหน้ากลับเขียนว่าไม่เชื่อ “ในเมืองหลวงใครบ้างไม่รู้ความสามารถของฉู่อ๋อง? ได้ยินมาว่าคนมีความสามารถติดตามเขาเองก็ไม่น้อย แต่...คงไม่ใช่วิชาเต๋ากระมัง?”

ซ่งรั่วเจินพยักหน้า “เกี่ยวข้องกับสกุลไป๋”

“สกุลไป๋?” หลิ่วหรูเยียนเข้าใจขึ้นมาในทันใด “ระยะก่อนข้าเองก็เคยได้ยินฮูหยินเหล่านั้นเอ่ยถึง พูดว่าน่าตกใจมาก เจินเอ๋อร์ จะเป็นอันตรายหรือไม่?”

“ท่านแม่วางใจได้ จะต้องไม่เป็นอะไรเจ้าค่ะ”

ซ่งรั่วเจินโบกมือ นางเป็นถึงเจ้าสำนักสำนักเต๋าผู้ยิ่งใหญ่ เรื่องเล็กแค่นี้ทำร้ายนางไม่ได้

“พูดถึงคุณชายใหญ่สกุลไป๋ ข้ากลับเคยพบมาก่อน เขามีความสามารถมาก เพียงน่าเสียดายไม่ได้รับความโปรดปรานเหมือนพวกน้องชายไม่ได้เรื่องเหล่านั้น นับว่าแปลกจริงๆ” ซ่งอี้อันเอ่ยขึ้น

“พี่รอง ท่านรู้สถานการณ์ของสกุลไป๋หรือ?”

“สามพี่น้องสกุลไป๋ ลูกชายคนโตไป๋จื่อมู่มีความสามารถที่สุด บัดนี้เป็นขุนนางอยู่ในราชสำนัก ทุกคนต่างพากันชื่นชมว่าอายุยังน้อยมากความสามารถ”

“น้องชายสองคนนั้นของเขากลับไม่ได้เรื่อง คุณชายรองแม้อยู่ที่สำนักศึกษาหลวง แต่ได้ยินมาว่าร่ำสุราทำเรื่องผิดพลาด เกือบถูกไล่ออก”

“ส่วนคุณชายสามเข้าไม่ได้แม้แต่สำนักศึกษาหลวง”

“อิงตามหลักการแล้ว สามพี่น้องสกุลไป๋ คุณชายใหญ่ไป๋มีอนาคตมากที่สุด สมควรเป็นเขาได้รับความสำคัญ แต่ไป๋ฮูหยินกลับไม่ชอบเขา รักเพียงเจ้ารองและเจ้าสาม”

หลิ่วหรูเยียนสงสัย “ใช่หรือไม่ว่าเพราะเป็นลูกชายคนโต จึงเข้มงวดเป็นพิเศษ?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน