ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 208
ณ จวนสกุลไป๋
หลังซ่งรั่วเจินและฉู่จวินถิงลงจากรถม้า มองปราดเดียวก็มองเห็นไป๋จื่อมู่กำลังยืนรออยู่ด้านนอก
ฝ่ายชายสวมชุดสีฟ้าอ่อน เส้นผมดำดุจกาถูกมัดไว้ด้วยแถบผ้าสีเดียวกัน ปอยผมพลิ้วไหวตามสายลม เผยความบริสุทธิ์อ่อนโยน
เขาก็คล้ายภูผาสูงสายน้ำไหล เจือกลิ่นอายของบทกวี รัศมีสูงสง่าบริสุทธิ์ บางทีนี่อาจเป็นเสน่ห์ดั่งในท้องมีบทกวีมีความสง่างามด้วยตนเอง
“ดังคาด ชายหล่อเหลาในยุคสมัยโบราณมีมากเหลือเกิน...”
ซ่งรั่วเจินสลดใจอย่างอดไม่ได้ หลังตนเองทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ไม่เพียงกินดื่มโดยไร้กังวลภายในสกุลซ่ง ยังได้เห็นชายหล่อเหลาคนแล้วคนเล่า คุณชายไป๋ตรงหน้านี้ก็เป็นของชั้นเลิศพบเห็นได้ยากยิ่ง ช่างเป็นวาสนาต่อสายตาโดยแท้
“เจ้าพูดว่าใครเป็นชายหล่อเหลา?”
ฉู่จวินถิงได้ยินไม่ชัดเจนซ่งรั่วเจินพูดว่าอะไร ได้ยินเพียงชายหล่อเหลาสามพยางค์นี้ สายตาเลื่อนมองทางไป๋จื่อมู่อย่างไม่รู้ตัว
คนผู้นี้สวมชุดสีฟ้า ท่วงท่าสง่างามดุจสายลมเป็นปกติดังเดิม เพียงแต่บัดนี้เขามองดูแล้วกลับรู้สึกไม่ถูกชะตาอยู่บ้าง
“หม่อมฉันพูดว่าคุณชายไป๋และท่านอ๋องล้วนเป็นชายหล่อเหลาเพคะ”
ซ่งรั่วเจินหัวเราะ ลอบรังเกียจตนเอง เหตุใดไม่ระวังให้ดีก็พูดสิ่งที่คิดภายในใจออกมาแล้วเล่า?
“หน้าตาจื่อมู่นับว่าใช้ได้จริง” ฉู่จวินถิงพยักหน้า แสดงท่าทางคล้ายพอถูไถไปได้
“ฉู่อ๋อง แม่นางซ่ง”
ไป๋จื่อมู่แย้มยิ้มเข้ามาต้อนรับ สายตาตกลงบนตัวซ่งรั่วเจิน “วันนี้เกรงว่าต้องรบกวนแม่นางซ่งแล้ว”
“คุณชายไป๋ไม่จำเป็นต้องเกรงใจ เดิมทีข้าก็ติดค้างบุญคุณของท่านอ๋องอยู่แล้ว วันนี้ท่านอ๋องเชิญข้ามา ข้าจะต้องพยายามอย่างสุดความสามารถ”
ซ่งรั่วเจินกลับไม่คิดแย่งความดีความชอบ เดิมทีนางก็ทำเพื่อตอบแทนน้ำใจของฉู่จวินถิง ส่วนฉู่จวินถิงตั้งใจเชิญนางมาเป็นพิเศษ ก็เพื่อช่วยคลายความกังวลให้คุณชายไป๋
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
ขอบคุณที่ให้อ่านฟรีนะคะ แต่การเติมเงินใช้เป็นเพียงบัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น...