หลี่ว์เหวินซิ่วสังเกตเห็นซ่งรั่วเจินตั้งแต่แรกแล้ว ไม่ใช่เพราะเหตุผลอื่นใด เพียงเพราะรูปลักษณ์ของนางที่โดดเด่นจนยากจะมองข้าม
แม้นางจะไม่รู้จักซ่งรั่วเจิน แต่เมื่อเห็นว่าซ่งรั่วเจินอยู่เคียงข้างฉู่อ๋อง ก็พอคาดเดาฐานะของนางได้ไม่ยาก เพียงแค่สตรีที่ใช้ความงามเพื่อรับใช้ผู้คน แต่กลับกล้าสอดมือเข้ามาในเรื่องของตระกูลไป๋เช่นนี้หรือ?
“แม่นาง คำพูดของเจ้าหมายความว่าอย่างไร?”
“ไป๋ฮูหยิน ท่านรู้ดีว่าตนเองเคยทำอะไรลงไป หากไม่ใช่เพราะคำโกหกและการใส่ร้ายป้ายสีของท่านในตอนนั้น มารดาของคุณชายไป๋ก็คงไม่ต้องตายอย่างทุกข์ทรมานเช่นนี้”
หลี่ว์เหวินซิ่วสีหน้าถอดสี “เจ้ารู้อะไรถึงได้พูดจาเหลวไหลเช่นนี้!”
ซ่งรั่วเจินไม่สนใจกับความโกรธของหลี่ว์เหวินซิ่ว “ไป๋ฮูหยิน ข้าขอเตือนด้วยความหวังดี หน้าผากท่านดำคล้ำ ดวงตาลึกโบ๋ ช่วงนี้น่าจะเกี่ยวข้องกับการตายของคน ทำให้วิญญาณอาฆาตตามทวงชีวิต”
“หากไม่แก้ไขโดยเร็ว ภายในสามวันท่านคงไม่รอด”
“ส่วนเรื่องที่ท่านอ้างว่าป่วยเพราะเรือนของคุณชายไป๋ส่งผลร้ายต่อท่านนั้น ล้วนเป็นคำพูดเหลวไหล บาปกรรมที่ท่านก่อขึ้นต่างหากที่ทำให้ท่านต้องรับผลเช่นนี้”
“คนตายหรือ?”
ทุกคนในที่นั้นต่างเบิกตากว้าง เรื่องอื่นพอว่าไป แต่ถ้ามีคนตายเข้ามาเกี่ยวข้อง เรื่องนี้จะยิ่งร้ายแรงนัก!
ดวงตาของหลี่ว์เหวินซิ่วฉายแววความตื่นตระหนกและหวาดกลัวที่ไม่อาจปิดบังได้ นางตะโกนด้วยความโกรธ “เจ้าเป็นใครกัน? เหตุใดจึงมาพูดจาเหลวไหลเพื่อทำลายชื่อเสียงของข้าถึงที่นี่?”
“ข้าหาได้มีเรื่องบาดหมางใดกับเจ้าไม่ เจ้ามีเจตนาใดถึงได้มาทำร้ายข้าเช่นนี้!”
เมื่อเห็นหลี่ว์เหวินซิ่วพุ่งเข้ามา ฉู่จวินถิงรีบดึงซ่งรั่วเจินไปหลบด้านหลังตนเอง พร้อมเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“แม่นางซ่งเป็นแขกที่ข้าเชิญมาด้วยตนเอง พวกเจ้ากล่าวว่าเรือนนี้มีผีสิงจึงต้องการรื้อทิ้งสร้างใหม่ ข้าหวังว่าไป๋ฮูหยินจะพูดจาให้สุภาพ”

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
ขอบคุณที่ให้อ่านฟรีนะคะ แต่การเติมเงินใช้เป็นเพียงบัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น...