ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 222

“เหยาฮูหยิน วันนี้พวกข้าตั้งใจมาเยี่ยมชิงอิน ในอดีตลูกชายข้าผิดต่อชิงอินจริงๆ ตระกูลลั่วจะต่อว่าพวกข้าเช่นไร พวกข้าล้วนยอมรับ”

“แต่ตระกูลซ่งของข้าไม่ได้ผิดต่อตระกูลเหยา ระหว่างเยี่ยนโจวกับคุณชายเหยาก็ไม่มีความขัดแย้งใดต่อกัน ท่านไม่จำเป็นต้องมาตำหนิติติงเช่นนี้ พวกข้าก็ไม่มีทางยอมด้วย”

หลิ่วหรูเยียนได้ยินวาจาเสียดสีของสวี่ซืออี้ก็มีสีหน้าไม่พอใจ

ตระกูลลั่วตำหนิพวกตนเป็นเรื่องชอบด้วยเหตุผล แต่ตระกูลเหยามาตำหนิก้าวล่วงกันเช่นนี้ออกจะน่าขันเกินไปแล้ว

สวี่ซืออี้หน้าเปลี่ยนสี “ท่าทีของพวกท่านหมายความว่าอย่างไรกันแน่? เห็นได้ชัดว่าพอหย่าร้างก็หันมาหมายตาชิงอิน”

“จงใจก่อกวนการพบกันระหว่างลูกชายข้ากับชิงอิน ใช้วิธีการต่ำช้าเช่นนี้ พวกท่านก็ยังไม่ยอมรับอีก?”

“เหยาฮูหยิน ตระกูลต่งเชิญพวกข้าไปร่วมงานเลี้ยงชมดอกท้อ พวกข้าไปร่วมไม่เหมาะสมตรงไหน?” ซ่งเยี่ยนโจวถามกลับ

หลิ่วหรูเยียนยังกล่าวว่า “ถ้าชิงอินหมั้นหมายกับครอบครัวพวกท่านแล้ว พวกข้ามาคราวนี้ย่อมไม่เหมาะสม แต่ชิงอินยังไม่ได้หมั้นหมายกับพวกท่าน”

“กุลสตรีดีพร้อมเป็นที่ใฝ่ปองของวิญญูชน ต่อให้ลูกชายข้ามีใจเช่นนั้นจริงก็ไม่เกี่ยวอันใดกับพวกท่าน”

“ลั่วฮูหยิน ท่านได้ยินแล้วใช่ไหม! พวกเขาคิดแบบนี้จริงๆ ด้วย!” สวี่ซืออี้กล่าว

เยี่ยนชิงอวี้มองไปทางหลิ่วหรูเยียนพลางเอ่ยด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ชิงอินลูกสาวข้าไม่ได้เป็นอะไรมาก เชิญพวกท่านกลับไปเถิด”

สวี่ซืออี้ค่อยเผยยิ้มออกมา “ได้ยินแล้วใช่ไหม? ตระกูลลั่วไม่ยินดีต้อนรับพวกท่าน รีบไปเสียเถอะ!”

ซ่งเยี่ยนโจวเห็นสวี่ซืออี้ยิ่งพูดก็ยิ่งล้ำเส้น ใบหน้าพลันเคร่งขรึม กำลังจะพูดอะไรก็สบเข้ากับแววตาห้ามปรามของหลิ่วหรูเยียน จึงกลืนคำพูดกลับลงไป

“ชิงอวี้ เรื่องในปีนั้นเป็นความผิดของพวกข้า ท่านจะโกรธเคืองพวกข้าหรือตำหนิพวกข้าก็ชอบด้วยเหตุผล เป็นพวกข้าที่ทำผิดต่อชิงอิน ผิดต่อตระกูลลั่ว”

ดวงตาหลิ่วหรูเยียนทอประกายจริงจัง “พวกข้ามาวันนี้หนึ่งคือมาเยี่ยมชิงอิน สองคือมาขอขมา”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน