ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 227

หากสามารถแต่งลั่วชิงอินเข้าบ้านย่อมเป็นเรื่องมีหน้ามีตาสำหรับตระกูลเหยาโดยไม่ต้องสงสัย แต่ถ้าลั่วชิงอินร่างกายอ่อนแอเกินไป ทั้งยังไม่สามารถให้กำเนิดบุตรได้ จะแต่งเข้าบ้านมาเพื่ออะไร?

แต่งเข้ามาบูชางั้นรึ?

“ฮูหยิน สิ่งที่ข้าพูดมาเป็นความจริงทุกอย่าง เดิมทีร่างกายแม่นางลั่วก็อ่อนแออยู่แล้ว ช่วงที่ผ่านมา ข้าช่วยบำรุงร่างกายให้แม่นางลั่วมาโดยตลอด”

“คิดไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องตกน้ำ สถานการณ์เลวร้ายเกินไป ตอนนี้ไม่อาจแก้ไขกลับกลาย การมีลูกย่อมเป็นไปไม่ได้แล้ว”

เยี่ยนชิงอวี้ใบหน้าเผือดสี รีบเข้ามาจับหมอโจวไว้ “ท่านลองตรวจอาการอย่างละเอียดอีกสักครั้งเถอะ เป็นไปไม่ได้ เรื่องนี้เป็นไปไม่ได้!”

“ลั่วฮูหยิน อาจเป็นเพราะวิชาแพทย์ของข้าน้อยไม่ดีเอง พวกท่านลองเชิญหมอท่านอื่นๆ มาตรวจอาการดีกว่า”

เยี่ยนชิงอวี้คลายมือออก ในใจเข้าใจความหมายในคำพูดของหมอโจวดี อันที่จริงก่อนที่จะตกน้ำ ท่านหมอเคยพูดจาทำนองนี้ไว้ตั้งแต่ตอนจับชีพจรให้ชิงอินแล้ว

บอกว่าร่างกายอ่อนแอเกินไป ต้องบำรุงอย่างเอาใจใส่ มิฉะนั้นเกรงว่าตอนตั้งครรภ์อาจมีอันตรายถึงชีวิต

แต่ตอนนี้...แม้แต่ตั้งครรภ์ก็ยังเป็นไปไม่ได้ แบบนี้จะทำอย่างไรดีเล่า?

“ชิงอินของแม่ ไยชีวิตเจ้าจึงอาภัพเช่นนี้!”

เยี่ยนชิงอวี้ร่ำไห้ออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ สำหรับลูกผู้หญิง เรื่องนี้แทบจะเป็นเรื่องสาหัสถึงแก่ชีวิตเลยทีเดียว

ลั่วหยวนหงและลั่วหวยหลี่ก็มีสีหน้าหม่นหมอง ชิงอินน่าสงสารเกินไปแล้ว ทั้งที่เป็นเด็กสาวจิตใจดีงามคนหนึ่ง แต่ไฉนต้องมาประสบเคราะห์กรรมเช่นนี้?

เหยาจิ่นเฉิงมองไปทางหมอโจว เห็นอีกฝ่ายส่ายหน้าเบาๆ พอทราบว่าลั่วชิงอินไม่สามารถมีบุตรได้จริงๆ ความคิดนั้นในใจก็สลายหายไปจนหมดสิ้น

แม่ไก่ที่ออกไข่ไม่ได้ จะแต่งเข้าบ้านไปทำไม?

แค่รับเข้ามาเป็นอนุภรรยาให้ซ่งเยี่ยนโจวแค้นใจเล่นก็พอแล้ว แต่ถ้าคิดจะเป็นภรรยาเอกของเขาย่อมเป็นไปไม่ได้ ถ้าลือออกไปมิกลายเป็นเรื่องชวนขบขันหรอกรึ?

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน