“ไม่ว่าอย่างไร ข้าล้วนไม่เปลี่ยนใจ”
ซ่งเยี่ยนโจวน้ำเสียงหนักแน่น ดวงตาทอแววกังวล “ชิงอินสุขภาพไม่ค่อยดีอยู่แล้ว ถ้ารู้เรื่องนี้ ข้ากลัวว่านางจะรับไม่ไหว”
“หากท่านลุงท่านป้ายินดีให้โอกาสข้าได้ดูแลชิงอินไปชั่วชีวิต พวกเราสามารถหมั้นหมายกันโดยเร็ว เรื่องนี้ก็ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนบอกนาง”
เยี่ยนชิงอวี้กับลั่วหยวนหงมองหน้ากัน อดจะประหลาดใจไม่ได้ คำพูดของซ่งเยี่ยนโจวตรงกับสิ่งที่พวกเขาคิดอยู่พอดี
ชิงอินในตอนนี้ไม่อาจรับความสะเทือนใจได้อีกแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องใหญ่อย่างการที่ไม่สามารถมีบุตรได้ หากรู้เรื่องนี้ เกรงว่านางอาจรับไม่ไหวเข้าจริงๆ
ตอนนี้การไม่บอกนางย่อมเป็นวิธีที่ดีที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย
ซ่งเยี่ยนโจวสามารถคิดได้เช่นนี้ย่อมหมายความว่าเขาคำนึงถึงชิงอินอย่างจริงใจดุจเดียวกับพวกตน
“หากพวกท่านไม่เชื่อ ข้าสามารถเชิญคนมาเขียนหนังสือสมรสเดี๋ยวนี้เลย แม่ข้าก็อยู่ที่นี่ด้วย รอเพียงชิงอินพยักหน้า ข้ากลับไปแล้วก็จะเตรียมสินสอดมาสู่ขอชิงอิน”
หลิ่วหรูเยียนเห็นลูกชายตัดสินใจเด็ดขาดแล้วก็เอ่ยขึ้นว่า “ชิงอวี้ เรื่องในปีนั้นเป็นความผิดของพวกข้า ไม่ว่าจะเพราะสาเหตุใด พวกข้าก็ผิดต่อชิงอิน ผิดต่อตระกูลลั่ว”
“แต่ข้าก็อยากอธิบายแทนเยี่ยนโจวสักคำ เรื่องนี้ไม่ได้เกิดจากเจตนาของเขา เขารักใคร่ชิงอินมาโดยตลอด”
“หวังว่าพวกท่านจะสงเคราะห์เยี่ยนโจว ให้โอกาสเขาอีกสักครั้ง”
ความทรมานใจวาบผ่านดวงตาของเยี่ยนชิงอวี้ น้ำเสียงยามพูดจาก็ไม่ได้เสียดสีเหมือนในตอนแรก
“หรูเยียน ใช่ว่าข้าไม่รู้จักพวกท่าน แต่พวกท่านไม่รู้หรอกว่าสองปีมานี้ ชิงอินต้องทนทุกข์มากขนาดไหน
“ตอนนั้นข้าเชื่อมาตลอดว่านั่นเป็นการแต่งงานที่ดีที่สุด เห็นเยี่ยนโจวเป็นเสมือนลูกชาย แต่สุดท้ายไม่เพียงแต่ทำให้พวกข้าผิดหวัง ชิงอินก็ยังต้องเจ็บช้ำน้ำใจ ข้าที่เป็นแม่เห็นแล้วก็ปวดใจเหลือเกิน”
“ข้าเห็นกับตาตัวเองว่ารอยยิ้มบนใบหน้าชิงอินหายไป แต่กลับยังคอยปลอบใจพวกข้าเพื่อไม่ให้พวกข้ากังวลใจ”


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
ขอบคุณที่ให้อ่านฟรีนะคะ แต่การเติมเงินใช้เป็นเพียงบัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น...