“ใต้เท้า เรื่องเล็กแค่นี้ให้เป็นหน้าที่ข้าเถอะเจ้าค่ะ”
อวิ๋นหยางมองไปทางเจ้านายของตนเอง เห็นท่านอ๋องไม่ได้ปฏิเสธก็ตอบว่า “ได้”
ฉินซวงซวงเห็นแม่นมเดินมาทางตนเองด้วยสีหน้าดุร้าย หัวใจพลันกระตุกวูบ รีบร้อนเอ่ยว่า “ท่านอ๋อง หม่อมฉันผิดไปแล้ว ต่อไปไม่กล้าอีกแล้วเพคะ!”
แม่นมหยางเงื้อมือฟาดลงไป “สำนึกผิดก็ควรรับโทษ!”
เพียะ!
ใบหน้าฉินซวงซวงถูกตบจนหันไปอีกทาง นางเอ่ยอย่างร้อนใจ “หม่อมฉันทำไปเพื่อท่านอ๋องนะเพคะ!”
เพียะ!
“ซ่งรั่วเจินไม่ได้บริสุทธิ์เหมือนที่เห็นจากเปลือกนอก ท่านอ๋องอย่าถูกนางหลอกเชียวนะเพคะ...”
เพียะ!
แม่นมหยางเห็นฉินซวงซวงยังไม่ยอมหุบปากจึงลงมือหนักหน่วงกว่าเดิม สตรีผู้นี้มาหาเรื่องคุณหนูห้าครั้งแล้วครั้งเล่า
ก่อนหน้านี้แย่งคู่หมั้นของคุณหนูห้าไปแล้ว ตอนนี้ยังคิดจะมาทำลายชื่อเสียงของคุณหนูห้า วันนี้นางจะต้องตบปากสตรีผู้นี้เสียให้เข็ด!
“อีกคนก็ต้องตบเหมือนกัน”
อวิ๋นหยางส่งสายตาให้แม่นมอีกคน เขาติดตามท่านอ๋องมาหลายปีย่อมไม่จำเป็นต้องรอให้ท่านอ๋องออกปากสั่งไปเสียทุกเรื่อง
เหอเซียงหนิงใบหน้าเผือดสี ความเจ็บปวดจากการถูกตบปากคราวก่อนยังชัดเจนประหนึ่งเพิ่งเกิดขึ้น แผลเพิ่งหายได้ไม่นานก็จะถูกตบปากอีกแล้วงั้นรึ?
“หลินจือเยว่ ลากตัวไปโบยหนักๆ ห้าสิบไม้!”
“พ่ะย่ะค่ะ ท่านอ๋อง” อวิ๋นหยางรับคำ
หลินจือเยว่ได้ยินคำว่าโบยห้าสิบไม้ ใบหน้าก็เปลี่ยนเป็นไร้สีเลือด โทษโบยห้าสิบไม้นี้แทบจะเอาชีวิตเขาเลยชัดๆ!


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
ขอบคุณที่ให้อ่านฟรีนะคะ แต่การเติมเงินใช้เป็นเพียงบัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น...