ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 299

“ข้าเสียสละเพื่อเจ้ามากเพียงนี้ ลับหลังเจ้ากลับต่อว่าข้าเพียงนี้ เจ้ายังมีหัวใจอยู่หรือไม่ เจ้ามันไม่ใช่คน!”

ฉินเซี่ยงเหิงคิดไม่ถึงว่าอวิ๋นซีหว่านจะปรากฏตัวออกมาอย่างกะทันหัน ถูกอวิ๋นซีหว่านกระโจนใส่อย่างไม่ทันตั้งตัว ล้มก้นกระแทกพื้น กวานบนศีรษะถูกอวิ๋นซีหว่านดึงลงมา

“นังแพศยา เจ้าปล่อยมือเดี๋ยวนี้!”

เส้นผมถูกดึง ใบหน้าฉินเซี่ยงเหิงบิดเบี้ยว ไม่ใส่ใจรักษาภาพลักษณ์อีก สบถด่า “เจ้าก็คือนางคนเสียสติ มิน่าเล่าอยากจะเกี่ยวพันกับข้าอย่างทนรอแทบไม่ไหว เดิมทีก็ไม่มีใครต้องการเจ้า!”

อวิ๋นซีหว่านตาแดงก่ำ ก่อนนี้นางคิดว่าฉินเซี่ยงเหิงเปี่ยมความรู้มีพรสวรรค์ สุภาพอ่อนโยน เป็นคนดีหาได้ยากคนหนึ่ง

เพราะนางเป็นลูกอนุ ต่อให้แต่งงาน ก็ยากจะแต่งเข้าไปเป็นภรยาเอกได้ ทำได้เพียงแต่งงานกับครอบครัวฐานะต่ำกว่า

นางมิอาจหักใจ นี่ถึงอาศัยโอกาสที่นางคิดว่าดีที่สุดเข้าไปเกี่ยวข้องกับฉินเซี่ยงเหิง นางคิดว่าตนเองเสียสละเพียงนี้ ฉินเซี่ยงเหิงจะปฏิบัติต่อนางอย่างดี

สรุปว่าเดิมทีฉินเซี่ยงเหิงก็ไร้เมตตา ใช้นางเป็นหินปูทาง พูดว่าทิ้งก็ทิ้ง!

ซ่งรั่วเจินและอวิ๋นเนี่ยนชูสบตากันแวบหนึ่ง สีหน้าแปลกใจ อวิ๋นซีหว่านถูกปล่อยออกมาตั้งแต่ยามใด?

สำคัญที่สุดคือ...ฉากตรงหน้ารับชมแล้วสนุกมากเหลือเกิน!

สายตาฉินเซี่ยงเหิงอำมหิต “ในเมื่อเจ้าไม่ปล่อยมือ ก็อย่าโทษข้าไม่เกรงใจเลย!”

มองเห็นเขาดึงผมอวิ๋นซีหว่าน กระชากอย่างแรง ขณะเดียวกันก็ยกกำปั้นชกท้องนาง จากนั้นเสียงร้องเจ็บปวดของฝ่ายหลังก็ดังขึ้นตามมา

ผัวะ!

อวิ๋นซีหว่านล้มลงกับพื้น มือหนึ่งกุมท้องไว้อย่างเจ็บปวด อีกมือหนึ่งจับศีรษะ เลือดสีสดไหลลงจากขมับ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน