เข้าสู่ระบบผ่าน

ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 301

“ไม่ว่าใครออกหน้า ก็ไม่มีวันเปลี่ยนสถานการณ์ได้”

เห็นฝ่ายชายมีสีหน้าจริงจัง ซ่งรั่วเจินเพียงรู้สึกปลอดภัยขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ฉู่จวินถิงไม่ใช่คนทำอันใดโดยไร้เป้าหมาย

ในเมื่อเขาพูดเช่นนี้ ก็จะต้องทำได้อย่างแน่นอน

ฉินเซี่ยงเหิงทำร้ายพี่ชายนางหนักเพียงนั้น อีกทั้งยังขโมยเรียงความ หากปล่อยเขาไปอย่างง่ายดาย ไฉนเลยจะทนมองต่อไปได้?

ซ่งอี้อันมองท่าทางสนิทสนมกันระหว่างน้องหญิงตนและฉู่อ๋อง รู้สึกแปลกภายในใจอย่างอดไม่ได้ ด้วยอุปนิสัยเย็นชาของฉู่อ๋อง สามารถอธิบายให้น้องหญิงห้าฟังอย่างอดทนได้ก็คือเรื่องเหลือเชื่อ!

ครั้นเขาหันมามองซ่งจืออวี้ ก็พบว่าฝ่ายหลังกำลังกะพริบตาให้เขาอย่างไม่แปลกใจ

เขาเข้าใจแล้ว ฉู่อ๋องมีใจให้น้องหญิงห้า!

“รั่วเจิน ข้าและญาติผู้พี่ขอไปศาลาว่าการซุ่นเทียนก่อนสักเที่ยว ดูว่าเรื่องนี้คืบหน้าเป็นเช่นไร อีกสองวันค่อยไปฉลองกับเจ้าดีๆ!”

ใบหน้าอวิ๋นเนี่ยนชูประดับยิ้ม วันนี้เป็นวันดี พี่รองซ่งและญาติผู้พี่ล้วนได้รับคะแนนดี เพียงน่าเสียดายยังมิได้คลี่คลายเรื่องอวิ๋นซีหว่าน นางต้องล่วงหน้าไปก่อนเที่ยวหนึ่ง

ซ่งรั่วเจินพยักหน้า “รีบไปเถอะ”

อวิ๋นเฉิงเจ๋อบอกลาทุกคน นี่ถึงพาอวิ๋นเนี่ยนชูจากไปพร้อมกัน

พวกซ่งรั่วเจินเองก็เตรียมจากไป กลับถูกกลุ่มคนล้อมไว้แล้ว

“คุณชายรองซ่ง ได้ยินว่าท่านยังไม่แต่งงาน ลูกสาวข้าถึงวัยแต่งงานแล้ว จิตใจดีมีเมตตา เหมาะสมกับท่านยิ่งนัก!”

“แม่นางบ้านข้าต่างหากงดงาม เชี่ยวชาญการดีดพิณเดินหมากล้อมเขียนอักษรวาดภาพ มิสู้คุณชายรองซ่งไปพบลูกสาวข้าสักครั้ง?”

บทที่ 301 1

บทที่ 301 2

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง