ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 312

เถียนจื่ออี๋ถูกสายตาซ่งรั่วเจินจับจ้องจนสะท้านเฮือกด้วยความตกใจ นางที่เพียงแต่ชมดูเรื่องสนุกในตอนแรกบัดนี้ถึงคราวทำอะไรไม่ถูกเสียแล้ว ได้แต่มองไปทางเถียนเจียวเจียวอย่างขอความช่วยเหลือ

หากไม่ใช่เพราะเจียวเจียวยืนกรานฝากจี้หยกไว้กับนาง ตอนนี้นางก็คงไม่ต้องกลืนไม่เข้าคายไม่ออกแบบนี้

เถียนเจียวเจียวมีสีหน้าปั้นยาก เดิมนั้นนางอยากใช้เรื่องนี้วางอุบายหร่วนเนี่ยนถัง ถึงเวลาค่อยหาโอกาสแอบโยนจี้หยกทิ้งไป แล้วตนเองค่อยกลับมาตามหา

ผู้ใดจะคาดว่าซ่งรั่วเจินจะตัดไฟแต่ต้นลมต่อหน้าคนมากมายแบบนี้ นางไม่รู้เลยว่าควรทำอย่างไรดี

“ถุงหอมใบเดียวเท่านั้นเอง ทำไมถึงไม่กล้าปลดลงมา? เกรงว่าแม่นางซ่งคงพูดถูกแล้ว พี่สาวขโมยของของน้องสาว แบบนี้เข้าตำราโจรในบ้านยากจะป้องกันแท้ๆ!”

“แม้ว่าเถียนจื่ออี๋กับเถียนเจียวเจียวจะเป็นพี่น้องแท้ๆ แต่ฮูหยินผู้เฒ่าเถียนกลับยกจี้หยกที่ตกทอดจากบรรพบุรุษให้เถียนเจียวเจียว ไม่แน่ว่าอาจลอบแค้นใจอยู่ก็เป็นได้ ถึงได้จงใจฉวยโอกาสลงมือตอนวุ่นวายแบบนี้?”

“ตระกูลเถียนไม่ใช่ตระกูลเล็กๆ คิดไม่ถึงเลยว่าเด็กสาวที่เลี้ยงดูมาจะมีพฤติกรรมไม่สะอาดแบบนี้ จุ๊ๆ”

ทุกคนเห็นเถียนจื่ออี๋กำถุงหอมไว้แน่นไม่ยอมส่งออกมา ในใจก็เข้าใจหมดแล้ว

ถึงจะไม่เปิดดู แต่ก็เหมือนจับได้คาหนังคาเขาอยู่ดี!

หร่วนเนี่ยนถังพลันก้าวออกมา มือหนึ่งจับมือเถียนจื่ออี๋ แย่งถุงหอมจากในมืออีกฝ่าย

ชั่วขณะที่เปิดถุงหอมออกมา จี้หยกก็ปรากฏแก่สายตาของทุกคน

เสียงฮือฮาดังระงม

ใบหน้าเถียนจื่ออี๋พลันซีดเผือด ได้ยินเสียงตำหนิด่าทอรอบด้าน ล้วนแต่กำลังพูดว่านางเป็นขโมยหน้าไม่อาย แม้แต่สิ่งของของน้องสาวตัวเองก็ยังขโมย ยังจะมาใส่ร้ายหร่วนเนี่ยนถังอีก

ขณะที่น้องสาวคนดีของนางซึ่งเป็นตัวการที่แท้จริงเบื้องหลังเรื่องนี้กลับไม่ปริปากสักคำ ปล่อยให้คนอื่นปรักปรำตนเอง ไหนเลยยังจะอดกลั้นต่อไปได้?

“ไม่ใช่ข้านะ! ข้าไม่ได้ขโมยสิ่งของของน้องสาว ถุงหอมนี้นางเป็นคนเอาให้ข้าเองเมื่อครู่ก่อน!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน