ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 311

“ไยต้องยุ่งยากเช่นนั้น แทนที่จะสิ้นเปลืองเวลาและเรี่ยวแรงไปตักน้ำในสระออกจนหมด ให้ข้าทำนายดูว่าจี้หยกนั่นอยู่ที่ไหนมิดีกว่าหรือ?”

สิ้นเสียงเสนอของซ่งรั่วเจิน ทุกคนก็นึกถึงเรื่องที่นางเคยช่วยคุณชายน้อยต่งตามหาคนร้ายที่แท้จริงก่อนหน้านี้ขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว เรื่องยากขนาดนี้ยังทำได้ แค่ตามหาของสักชิ้นคงง่ายดายเหมือนพลิกฝ่ามือเลยสินะ?

เถียนเจียวเจียวและเถียนจื่ออี๋ล้วนอึ้งไป พวกนางลืมไปว่าแม่นางซ่งมีความสามารถเช่นนี้ด้วย

ความร้อนรนวาบผ่านดวงตาของเถียนจื่ออี๋ ฝีมือนี้หากนำไปใช้กับคนอื่นย่อมยอดเยี่ยมอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ถ้าซ่งรั่วเจินทำนายออกมาได้จริงๆ จะทำอย่างไรดีเล่า?

“อย่าลนลานไป ข่าวลือก่อนหน้านี้ลือกันเสียพิสดารขนาดนั้น ไม่แน่ว่าจะเป็นเรื่องจริง” เถียนเจียวเจียวดึงมือเถียนจื่ออี๋ บอกให้นางเยือกเย็นเข้าไว้อย่างได้ร้อนรนไป

“น้องหญิงห้า เจ้าสามารถทำนายออกมาได้หรือไม่?” ดวงตาซ่งอี้อันฉายแววคาดหวัง

ซ่งรั่วเจินผงกหน้าผากมนงามน้อยๆ ยกกระดองเต่าขึ้นมาแล้วหยอดเหรียญทองแดงเข้าไปในกระดองเต่า

สองมือประกบกันเริ่มเขย่ากระดองเต่า เหรียญทองแดงก็กระเด็นออกมา

ทุกคนชมดูภาพนี้ด้วยความสงสัยใคร่รู้ อยากรู้ว่าวิชาทำนายทายทักของแม่นางซ่งยอดเยี่ยมถึงขนาดที่ว่าแม้แต่อาจารย์ชื่อดังก็ยังสู้ไม่ได้จริงหรือไม่

เมื่อเหรียญทองแดงกระเด็นลงบนโต๊ะทีละเหรียญ สุดท้ายสายตาของซ่งรั่วเจินก็ไปตกลงบนร่างเถียนจื่ออี๋

“แม่นางเถียน ข้านึกว่าพวกเจ้าเป็นพี่น้องที่รักใคร่กันเสียอีก คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะแอบขโมยจี้หยกของน้องสาว เรื่องนี้ไม่เหมาะสมเท่าไรกระมัง?”

เมื่อวาจานั้นดังขึ้น ทุกคนก็มองไปทางเถียนจื่ออี๋อย่างตกใจ จี้หยกไม่ได้หายไป แต่นางขโมยหรือนี่?

เถียนจื่ออี๋ใบหน้าพลันเปลี่ยนสี นางแค่ช่วยเก็บจี้หยกไว้ให้น้องสาวก็เท่านั้น คิดไม่ถึงว่าซ่งรั่วเจินจะเก่งกาจสมคำร่ำลือ ครู่เดียวก็ทำนายที่อยู่ของจี้หยกออกมาได้แล้ว ทั้งยังกล่าวหาว่านางเป็นขโมยอีกต่างหาก!

“ข้า ข้าเปล่านะ! ข้าจะขโมยสิ่งของของน้องสาวตัวเองได้อย่างไร!”

เถียนเจียวเจียวก็ร้อนใจแล้วเหมือนกัน “ข้ากับพี่สาวรักใคร่กันดีมาก นางไม่มีทางขโมยสิ่งของของข้าแน่นอน เจ้าพูดเหลวไหล!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน