ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 327

เถียนเจียวเจียวชะงักไป เดิมทีคิดว่าซ่งรั่วเจินจะทำเป็นหน้าใหญ่ใจโต หาทางรับคำ อีกเดี๋ยวทำไม่ได้ ก็จะกลายเป็นที่ขบขัน

ใครคิดเล่าว่าสตรีคนนี้ไม่ตกหลุมพราง ยอมรับต่อหน้าคนมากเพียงนี้อย่างผ่าเผย ตรงข้ามกันทำให้นางไม่มีทางลงจากเวที!

“ก่อนนี้ข้าเคยเห็นเถียนเจียวเจียวทายปริศนาโคมไฟมาก่อน แม้แต่รอบแรกก็ไม่ผ่าน ยังอาศัยพี่สาวนางเถียนจื่ออี๋เข้ารอบสอง ตอนนี้ถึงขั้นพูดเหลวไหลว่าจะแย่งที่หนึ่งมากระนั้น?”

“วันนี้พวกเจ้าไม่ได้ยินเรื่องครึกครื้นของสกุลซ่งหรือ? เถียนเจียวเจียวถูกหักหน้าที่สกุลซ่ง นี่คือตั้งใจวางอุบายแม่นางซ่งอย่างไรเล่า!”

“เดิมทีก็เป็นเรื่องที่ตนทำพลาดไป สรุปคือไม่สำนึกแก้ไขเลยแม้แต่น้อย ตรงข้ามกันยังเกลียดแม่นางซ่งอีกด้วย?”

เสียงหัวเราะดังออกจากกลุ่มคนเป็นระลอกๆ เดิมทีวันนี้สกุลซ่งครึกครื้นมาก ยิ่งไปกว่านั้นยังเกิดเรื่องชุลมุลวุ่นวายเพียงนั้น ใครบ้างไม่รู้?

ทีแรกคิดว่าเถียนเจียวเจียวขายหน้าในช่วงกลางวันไปแล้ว ตกกลางคืนจะอับอายจนไม่กล้าออกจากบ้านเสียอีก ใครคิดเล่าว่าจะได้พบหน้ากันว่องไวเพียงนี้ มิหนำซ้ำยังต้องการวางอุบายซ่งรั่วเจินอีกด้วย

เถียนเจียวเจียวคิดเพียงอยากทำให้ซ่งรั่วเจินลำบาก กลับลืมเรื่องตลกเมื่อช่วงกลางวันไปแล้ว ตอนนี้ถูกคนหัวเราะเยาะ ใบหน้าเองก็คล้ำบ้างซีดบ้างเป็นพักๆ

“แม่นางซ่ง อุปนิสัยของเจียวเจียวตรงไปตรงมา พูดจาวู่วาม มิใช่ต้องการว่าร้ายเจ้า เจ้าอย่าได้ถือสานางเป็นอันขาด”

ถังเสวี่ยหนิงยิ้มพลางทำลายบรรยากาศ เห็นได้ชัดถึงความใจกว้างอ่อนโยน

ซ่งรั่วเจินแสร้งผินมองนางอย่างสงสัยแวบหนึ่ง “ข้าเพียงล้อเล่นเท่านั้น คนมีพรสวรรค์ภายในงานมีมากเพียงนี้ อยากคว้าอันดับหนึ่งเป็นเรื่องยากเพียงใด?”

“เดิมทีก็เป็นวันสนุกสนานครึกครื้น แม่นางถังไม่จำเป็นต้องตึงเครียดเพียงนี้ ยิ้มสักหน่อยเดี๋ยวก็ผ่านไปแล้ว”

รอยยิ้มบนใบหน้าถังเสวี่ยหนิงกระด้างไป เดิมทีต้องการอาศัยโอกาสนี้เผยความอ่อนโยนรู้ความของตน ใครคิดเล่าว่าถูกซ่งรั่วเจินพลิกสถานการณ์กลับมาได้

ทั้งๆ ที่ช่วยพูดไกล่เกลี่ย ตอนนี้กลายเป็นนางจริงจังเกินเหตุไปแล้ว

“มาแล้วๆ คำถามมาแล้ว!”

ชายวัยกลางคนคนหนึ่งเดินแย้มยิ้มเข้ามา พูดว่า “รอบที่สองมีทั้งหมดสามคำถาม ใครตอบเร็วที่สุด คนนั้นได้ที่หนึ่ง!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน