ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 329

ถังเสวี่ยหนิงอึดอัดใจมาก รู้สึกเสียใจภายหลังอย่างอดไม่ได้ นางร้อนใจเกินไปบ้างจริงๆ

เพราะซ่งรั่วเจินทำลายแผนของนางอย่างกะทันหัน ทำให้ทั้งหมดล้วนผิดเพี้ยนไป ยิ่งรีบยิ่งผิด น่ากลัวว่าอีกเดี๋ยวภาพประทับใจภายในใจฉู่อ๋องต้องถูกทำลายเป็นแน่

นางฝืนใจเย็นลง ในเมื่อทำผิดพลาดไป นั่นก็ไม่สามารถทำผิดแล้วผิดอีกได้ มิเช่นนั้นอยากหาโอกาสพลิกสถานการณ์กลับมาก็ยากแล้ว

“ขออภัยเพคะ เมื่อครู่หม่อมฉันไม่เข้าใจสถานการณ์เอง” ถังเสวี่ยหนิงพูดยอมรับผิด

ฉู่มู่เหยาเห็นภาพนี้ก็โมโหขึ้นมาบ้างแล้ว “แม่นางถัง ภายภาคหน้าดีร้ายอย่างไรก็ต้องดูให้ดีก่อนคิดสวมหมวก แต่ไหนแต่ไรมาเสด็จพี่สามข้าสง่าผ่าเผย”

“บัดนี้เป็นเพียงทายปริศนาโคมไฟเท่านั้น เสด็จพี่สามยังต้องทำผิดกฎกติกาเพราะเรื่องนี้ รังแกราษฎร์ น่าขันเกินไปจริงๆ!”

แต่ไหนแต่ไรมาฉู่มู่เหยาเคารพเลื่อมใสฉู่จวินถิง ในฐานะองค์หญิงย่อมรู้ว่าหากไม่คลี่คลายข่าวลือให้ชัดเจน เช่นนั้นผลที่ตามมาก็คือทำลายชื่อเสียงของเสด็จพี่สาม

สีหน้าถังเสวี่ยหนิงเผือดซีด ย่อมรับรู้ถึงความไม่เหมาะสม “ล้วนเป็นความผิดของหม่อมฉัน ขออภัยด้วยเพคะ”

“ข้าไม่ต้องการให้เจ้าขอขมา อยู่ห่างออกไปสักหน่อย”

ฉู่จวินถิงไม่ทำแม้แต่ชายตาแล หากมิใช่เพราะเห็นแก่หน้าอัครมหาเสนาบดี ตอนนี้ถังเสวี่ยหนิงต้องถูกลากตัวไปแล้วอย่างแน่นอน

ถังเสวี่ยหนิงสัมผัสได้ถึงความรังเกียจของฉู่จวินถิง ฟันกัดกลีบปาก ขอบตาแดงเรื่อ

ตั้งแต่เด็กนางก็ถูกคนชื่นชม ไม่เคยถูกคนรังเกียจเช่นนี้มาก่อน ยิ่งไปกว่านั้นยังถูกตวาดต่อหน้าคนมากเพียงนี้อีกด้วย

ครู่ต่อมา ซ่งรั่วเจินมองเห็นถังเสวี่ยหนิงถลึงตาใส่นางหนึ่งปราด เกลียดที่ไม่สามารถมองนางจนทะลุได้

ซ่งรั่วเจิน “?” เกี่ยวอันใดกับข้าอีกเล่า?

นางมองใบหน้าเย็นชาไร้อารม์ของฉู่จวินถิง สงสัยอย่างสุดระงับ หรือนี่จะเป็นบทตามง้อภรรยา?

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน