เข้าสู่ระบบผ่าน

ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 337

สีหน้าถังฮูหยินจริงจังมาก แม้นางเป็นหญิงออกเรือนแล้ว แต่นางก็ได้ยินนายท่านชื่นชมฉู่อ๋องบ่อยๆ ภายในราชสำนัก ฉู่อ๋องได้รับความเลื่อมใสมีชื่อเสียงอย่างมาก

สองปีมานี้ฮองเฮาคัดเลือกคุณหนูชนชั้นสูงในระยะหนึ่งหมื่นลี้ เดิมทีซ่งรั่วเจินก็มีคุณสมบัติไม่เพียงพอ

ดวงตาถังเสวี่ยหนิงทอประกายระยับ แม้แต่ลมหายใจก็เร็วมากยิ่งขึ้น

ได้กลายเป็นพระชายาสำหรับนางก็สูงศักดิ์มากแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดว่าภายภาคหน้ายังสามารถกลายเป็นฮองเฮามารดาของใต้หล้าได้!

“เจ้าจะพูดเรื่องนี้ออกไปไม่ได้ บัดนี้ฮองเฮามีพระประสงค์เลือกเจ้า เจ้าจะต้องคิดหาทางคว้าโอกาสนี้ไว้”

“หากพลาดไป ชาตินี้เจ้าก็ไม่มีโอกาสขึ้นสู่จุดสูงสุดเทียมฟ้านี้ได้อีก ท่าทางหึงหวงเหมือนเด็กเอาแต่ใจเมื่อวานนี้ ภายภาคหน้าห้ามมิให้เผยออกมาอีกเป็นอันขาด” ถังฮูหยินกำชับ

ถังเสวี่ยหนิงพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง “ท่านแม่ เช่นนั้นท่านพูดข้ายังมีหวังหรือไม่?”

“ย่อมมีหวังแน่นอน ถึงตอนนั้นหาโอกาสให้เจ้าและฉู่อ๋องได้รู้จักกันมากหน่อย แม่สั่งสอนวิชาดีดพิณหมากล้อมตำราวาดภาพให้เจ้าจนเชี่ยวชาญ หรือว่ายังเทียบบุตรีของตระกูลแม่ทัพบู๊คนหนึ่งไม่ได้?”

สายตาถังฮูหยินสะท้อนความหมิ่นแคลน ซ่งรั่วเจินไม่ใช่ไม่มีความสามารถ ทว่านางเชี่ยวชาญอะไรเล่า?

การค้า วิชาเต๋า?

มีกุลสตรีคนใดร่ำเรียนสิ่งเหล่านี้? หากเป็นสามัญชนก็นับว่าไม่เลว แต่อยากเข้าประตูใหญ่ของเชื้องพระวงศ์ ฝีมือพรรค์นี้มิอาจนำมาเชิดหน้าชูตาได้

......

ณ พระราชวัง

ถังฮูหยินเห็นฮองเฮาแล้วก็คุกเข่าลงไป สีหน้าเปี่ยมความรู้สึกผิด

“ฮองเฮา วันนี้หม่อมฉันตั้งใจมารับผิดแทนลูกสาวเพคะ”

บทที่ 337 1

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง