ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 336

วันต่อมา

ถังฮูหยินมองเห็นถังเสวี่ยหนิงร้องไห้ตาแดง ร้อนใจขึ้นมาอย่างอดไม่ได้

“เมื่อคืนกลับมาก็ร้องไห้ ไม่ยอมพูดเหตุผล เจ้าอยากทำให้แม่ร้อนใจตายใช่หรือไม่?”

ถังเสวี่ยหนิงตาแดง ไม่ใช่นางไม่อยากพูด แต่ขายหน้าเกินไปแล้ว นางอับอายเกินกว่าจะพูดออกไปได้ ยิ่งไปกว่านั้นยังกลัวมารดาต่อว่า

หลายปีมานี้ แต่ไหนแต่ไรมานางไม่เคยขายหน้าเพียงนี้มาก่อน ยิ่งไม่ต้องพูดว่าอยู่ต่อหน้าฉู่อ๋อง หลังกลับมาแล้วย้อนคิดถึงเรื่องเมื่อวานก็ยิ่งรู้สึกผิดมหันต์

นางเป็นบุตรีจวนอัครมหาเสนาบดี เดิมทีฐานะของซ่งรั่วเจินก็เทียบนางไม่ได้ นางไม่สมควรลดตัวลงไปเทียบกับนาง สมควรทำใจกว้างแสดงความสูงศักดิ์และใจกว้างของตนถึงจะถูก

อยากเป็นพระชายา เป็นนายหญิงของทั้งจวนอ๋อง ความใจกว้างสำคัญที่สุด นางหน้าตาถมึงทึงฝีปากคมกริบเพียงนี้ น่ากลัวว่าทำลายภาพประทับใจภายในใจฉู่อ๋องไปแล้ว

เห็นถังเสวี่ยหนิงไม่พูด ถังฮูหยินมองสาวใช้ทางด้านข้าง “เจ้าพูด!”

สาวใช้ตกตะลึงพรึงเพริด พูดเรื่องใหญ่เมื่อคืนออกมาภายใต้สายตาของถังเสวี่ยหนิงตัวสั่นๆ

ฟังเรื่องทั้งหมดจบ สีหน้าถังฮูหยินเข้มขึ้น “ฉู่อ๋องถึงขั้นหมางเมินเจ้าเพราะซ่งรั่วเจิน? นางเป็นเพียงหญิงถอนหมั้นคนหนึ่ง ไฉนเลยจะเทียบเจ้าได้?”

ก่อนนี้ฮูหยินผู้เฒ่าหลินพูดโอ้อวดเพียงนั้นใช่ว่านางไม่เคยเห็นมาก่อน หางใกล้ลอยขึ้นฟ้าไปแล้ว!

ไม่พูดไม่ได้ชาติกำเนิดสกุลซ่งไม่เลว กอปรกับเชี่ยวชาญด้านการค้า ความมั่งคั่งที่สั่งสมมานานหลายปีชวนให้คนตกตะลึง ชนชั้นสูงในเมืองหลวงมองเห็นแล้วต่างก็ตาแดงอย่างอิจฉา

ทว่าซ่งรั่วเจินทำเพื่อสกุลหลินมากเพียงนั้น ลงท้ายหลินจือเยว่ก็พูดปกป้องฉินซวงซวงของสกุลฉิน ยินดีถอนหมั้นนางแต่ไม่ยอมทอดทิ้งฉินซวงซวง

แม้พูดว่านางถอนหมั้นเพราะอารมณ์ชั่ววูบ มองดูแล้วมีศักดิ์ศรี แต่ในสายตาของพวกเขา สุดท้ายแล้วก็ยังเสียหน้า

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน