ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 347
“ไม่ว่านางจะยินดีร่วมชีวิตกับลูกหรือไม่ หวังว่าเสด็จแม่จะไม่กดดันนาง”
ฮองเฮาได้ยินแล้วก็ยิ่งปวดใจกว่าเดิม
ฮ่องเต้มิใช่คนมั่นคงในรัก คิดไม่ถึงว่าบุตรชายของนางจะเป็นพวกงมงายในรัก รู้สึกเพียงว่าไม่เอาไหนจริงๆ แทบอยากจะเตะสักครั้งเสียเดี๋ยวนี้
“ช่างเถอะ ข้าคร้านจะสนใจแล้ว เจ้ากลับไปเถอะ”
ฮองเฮาโบกมือ ไม่เห็นก็ไม่ต้องรำคาญใจ ชอบทำให้นางโมโหอยู่เรื่อย!
พอฉู่จวินถิงออกมาก็เห็นฉู่อวิ๋นกุยกับฉู่มู่เหยาที่มีสีหน้าเลื่อมใส ดวงตาของทั้งคู่เป็นประกายวิบวับ ความนับถือมีมากเกินกว่าจะใช้คำพูดบรรยายออกมา
“เสด็จพี่สาม ท่านช่างกล้าหาญจริงๆ!”
ฉู่มู่เหยามีสีหน้าเลื่อมใส นางคิดว่ารอบนี้เสด็จแม่จะต้องรับมือยากมากแน่ๆ คิดไม่ถึงว่าเสด็จพี่สามอยู่ข้างในไม่นานก็ออกมาแล้ว
ช่วงแรกพูดอะไรบ้างได้ยินไม่ชัดนัก ได้ยินเพียงท่อนสุดท้าย เสด็จแม่บอกว่าคร้านจะสนใจแล้ว นั่นก็หมายความว่าสำเร็จแล้วนะสิ?
“เสด็จพี่สาม ท่านพูดกับเสด็จแม่อย่างไรกันแน่?”
ฉู่อวิ๋นกุยยอมรับนับถือจากใจจริง “สอนข้าบ้างสิ วันหน้าถ้าเจอสถานการณ์แบบนี้ ข้าจะได้เอาอย่างบ้าง”
“เจ้าไม่ได้ใช้หรอก” ฉู่จวินถิงเอ่ย
ฉู่อวิ๋นกุย “???”
ความรู้สึกแปลกๆ ที่เหมือนโดนดูถูกนี่มันหมายความว่าอย่างไรกัน?
ฉู่มู่เหยาเข้าใจได้อย่างน่าประหลาด “เสด็จพี่ห้า ท่านกับเสด็จพี่สามไม่เหมือนกัน ท่านคงไม่ได้เจอปัญหาแบบนี้หรอก”
ฉู่อวิ๋นกุย “ไม่พูดก็ไม่มีใครหาว่าเจ้าเป็นใบ้หรอกนะ”
……
ซ่งรั่วเจินตามไทเฮามาถึงตำหนักฉือหนิง
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
ขอบคุณที่ให้อ่านฟรีนะคะ แต่การเติมเงินใช้เป็นเพียงบัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น...