ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 346
“นางถอนหมั้น เจ้ายังชื่นชมนาง?”
ฮองเฮามีสีหน้าเหลือเชื่อ ในสายตานาง ตอนที่ฉู่อ๋องรู้เรื่องถอนหมั้นก็ควรเข้าใจแล้วว่าระหว่างเขากับซ่งรั่วเจินเป็นไปไม่ได้ ผู้ใดจะคิดว่าเขากลับชื่นชมนางเพราะถอนหมั้น?
“เสด็จแม่ นางรู้ทั้งรู้ว่าหนทางข้างหน้าคือกองเพลิงก็ยังกระโดดลงไป แบบนั้นจึงเรียกว่าสมควรงั้นหรือพ่ะย่ะค่ะ?”
“คนส่วนใหญ่ล้วนขาดความกล้าหาญเช่นนี้ สตรีก็เป็นเช่นนี้ ในสายตาลูก นางไม่หวาดกลัวสายตาคนอื่น เมื่อรู้ว่าฝากชีวิตไว้ผิดคนก็ถอนตัวกลับมา เดิมก็น่าชื่นชมอยู่แล้ว”
“นางก็แค่ถอนหมั้น ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอันใดสักหน่อย ไยเสด็จแม่ต้องถือสา?”
ฮองเฮามองฉู่จวินถิงอย่างเงียบๆ อยู่ชั่วครู่ก็มุ่นคิ้วเอ่ยว่า “ยังไม่พูดถึงเรื่องที่นางถอนหมั้นชั่วคราว อายุนางก็ไม่น้อยแล้ว”
“ลูกอายุมากกว่านางพอดี” ฉู่จวินถิงกล่าว
ฮองเฮา “...”
“เจ้าเคยคิดบ้างหรือไม่ ก่อนหน้านี้นางหมั้นกับหลินจือเยว่ หลินจือเยว่มีสถานะไหน ส่วนเจ้ามีสถานะไหน?”
“สตรีคนหนึ่งที่หลินจือเยว่ไม่ต้องการ เจ้ากลับไปชอบนาง ลือออกไปคนอื่นจะมองเจ้าอย่างไร?”
“คนอื่นอยากคิดอย่างไรก็คิดไป ใช้ชีวิตตนเองให้เป็นสุขจึงสำคัญที่สุด ความคิดของคนอื่นหาได้สำคัญไม่ ไยต้องไปสนใจ?”
ฉู่จวินถิงคิดได้แจ่มแจ้ง เขาได้กลับมามีชีวิตใหม่อีกครั้ง ชาติก่อนก็ไม่เห็นเรื่องชื่อเสียงจอมปลอมอยู่ในสายตา ชาตินี้ยิ่งไม่จำเป็นต้องพูดถึง
“หลินจือเยว่เก็บของเล็กน้อยได้ แต่กลับสูญเสียสิ่งล้ำค่าไป เป็นเขาเองที่ตาบอด ลงเอยแบบตอนนี้ก็เป็นผลจากการกระทำของเขา”
เห็นฉู่จวินถิงมีท่าทีหนักแน่น ราวกับตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าต้องเป็นซ่งรั่วเจินเท่านั้น ฮองเฮาก็ถามอย่างอดไม่ไหว “เจ้าชอบนางขนาดนั้นเชียวหรือ?”
“ชอบ” ฉู่จวินถิงพยักหน้า “หลายปีมานี้ ลูกไม่เคยชอบสตรีคนไหนมาก่อน มีแค่นางคนเดียวเท่านั้น”
“นี่เพิ่งจะเริ่มต้น ไม่แน่ว่าในไม่ช้าเจ้าอาจไปชอบแม่นางคนอื่นก็ได้...”
ฮองเฮายังพูดไม่จบ ฉู่จวินถิงก็เอ่ยว่า “ไม่มีทาง”
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
ขอบคุณที่ให้อ่านฟรีนะคะ แต่การเติมเงินใช้เป็นเพียงบัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น...