ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 356

“จวนเซียงอ๋องเชิญพวกเราทั้งครอบครัวไป วันนี้ตอนเจ้าเข้าวัง ต่งฮูหยินเดินทางมาเที่ยวหนึ่ง พูดว่าบังเอิญคืนนี้สามารถไปพร้อมกันได้”

หลิ่วหรูเยียนยิ้มออกมาอย่างสุดจะหักห้ามใจ ครอบครัวเซียงอ๋องมีฐานะสูงศักดิ์ หยวนเอินไม่เคยไปมาหาสู่กับสกุลซ่ง ครั้งนี้ถึงขั้นตั้งใจมาเชิญพวกเขาทั้งครอบครัว น่ากลัวว่านี่จะทำให้คนไม่น้อยตกใจ

นับตั้งแต่ระยะก่อนภายในครอบครัวเกิดเรื่องแล้วเรื่องเล่า นางก็ได้รับรู้ความโหดร้ายของโลกนี้ บัดนี้เห็นว่าสกุลซ่งดีขึ้นทีละน้อย อารมณ์ของนางก็ไม่เหมือนตอนแรกแล้ว

“ก่อนหน้านี้ยังไม่ต้องพูดถึงจวนเซียงอ๋อง ก็แค่คนที่มีความสัมพันธ์ไม่เลวกับพวกเราเหล่านั้น บางคนก็ไม่เชิญพวกเราไป” หลิ่วหรูเยียนพูดขึ้น

ซ่งรั่วเจินเองก็รู้เรื่องนี้ พูดว่า “ผ่านมาหนึ่งเรื่องได้เห็นตัวตนของพวกเขาก็นับเป็นเรื่องดี ภายภาคหน้าไปมาหาสู่น้อยลง มีหน้าตาอยู่ต่อไปได้ก็พอแล้วเจ้าค่ะ”

“เจ้าพูดถูกแล้ว” หลิ่วหรูเยียนตบๆ มือซ่งรั่วเจิน “เจ้าโตแล้วจริงๆ...”

ณ พระราชวัง ตำหนักเสาหัว

“ฮองเฮา หม่อมฉันได้ยินมาว่าแม่นางซ่งไม่เพียงช่วยไทเฮาตามหาไข่มุกที่หายไปนานแล้วพบ ยังตามหาปิ่นปักผมของไทเฮาที่อดีตฮ่องเต้ประทานให้ไทเฮาพบอีกด้วย ไทเฮาดีพระทัยมากเพคะ”

ฮองเฮาประหลาดใจอย่างอดไม่ได้ “เจ้าพูดถึงปิ่นปักผมที่อดีตฮ่องเต้มอบให้ไทเฮาเมื่อนานมาแล้ว และไข่มุกหนึ่งเม็ดที่หายไปนั่นน่ะหรือ?”

นางมีภาพความทรงจำต่อปิ่นปักผมนั้น เพราะไทเฮาให้ความสำคัญมาโดยตลอด ปีนั้นแม้แต่นางเองก็ส่งคนไปช่วยตามหา

เชื่อว่าหากสามารถหาไข่มุกพบ ไทเฮาจะต้องดีพระทัยมากแน่ นางเองก็จะได้รับความโปรดปรานจากไทเฮา

เพียงน่าเสียดาย แม้หาทั้งตำหนักเสาหัวแล้วก็หาไม่พบ คิดไม่ถึงวันนี้ซ่งรั่วเจินเข้ามาครั้งแรก ถึงขั้นหาพบแล้ว?

“เพคะ ได้ยินว่าเป็นอดีตฮ่องเต้เก็บไข่มุกไว้และวางอยู่ภายในห้องทรงพระอักษร มิหนำซ้ำยังทำปิ่นปักผมอันใหม่ไว้ให้ไทเฮาเพื่อเตรียมมอบเป็นของขวัญวันคล้ายวันพระราชสมภพอีกด้วย เพียงน่าเสียดายอดีตฮ่องเต้สวรรคตอย่างกะทันหัน จึงยังมิได้มอบของออกไป”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน