ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 392

เดิมทีสหายที่ดีเหล่านั้นของซ่งจิ่งเซินก็รอคอยวันนี้มานานมากแล้ว

บัดนี้ได้เห็นซ่งจิ่งเซินฟื้นคืนสติ ใบหน้าใสซื่อแต่ใจคดของสกุลเคอใกล้ถูกฉีกออกแล้ว แต่ละคนได้ยินก็ดีใจมาก

“สกุลเคอไม่มีวันเบี้ยวหนี้ เมื่อครู่คนสกุลเคออีกสามบ้านก็พูดแล้วมิใช่หรือ?”

“ยังมิใช่อีกหรือ? จวนเคอยิ่งใหญ่ ไม่เห็นสิ่งที่จิ่งเซินส่งมาอยู่ในสายตา ไฉนเลยจะเบี้ยวหนี้ได้? น่ากลัวว่าอยากจะรีบส่งคืนกลับมาในทันที!”

อีกสามบ้านของสกุลเคอว้าวุ่นใจอย่างอดไม่ได้ ทีแรกคิดว่าเป็นเพียงจำนวนน้อยเท่านั้น อย่างไรเสียก็เป็นบ้านใหญ่คืนเงิน ไม่เกี่ยวอันใดกับพวกเขา

ใครคาดคิดว่าจะต้องคืนแปดแสนตำลึง? สำหรับพวกเขานี่คือราคาสูงเทียมฟ้า!

“พี่สะใภ้ใหญ่ สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นจิ่งเซินมอบให้พวกท่าน บัญชีนี้สมควรเป็นพวกท่านคืนด้วยตนเอง จะลากพวกเราลงน้ำไปด้วยไม่ได้”

คนของบ้านรองร้อนใจอย่างมิอาจหลีกเลี่ยง ต้องการล้างความสัมพันธ์

“ใช่ๆ เงินทองเหล่านี้ล้วนเข้ากระเป๋าบ้านใหญ่ของพวกท่าน พวกเราไม่ได้รับประโยชน์อันใดเลยแม้แต่น้อย” บ้านสามเอ่ยตอบ

บ้านสี่เห็นสภาพการณ์แล้วก็ร้อนใจ “พวกท่านมีความสัมพันธ์อันดีต่อบ้านรองและบ้านสาม พวกเราต่างหากไม่ได้รับประโยชน์อันใดแม้แต่น้อย อย่างไรเสียเรื่องนี้ก็ไม่เกี่ยวกับพวกเราบ้านสี่”

คนสกุลเคอเหมือนกัน บ้านใหญ่ใช้ชีวิตได้อย่างสง่าผ่าเผยมากกว่าพวกเขา เดิมทียังไม่เข้าใจเพราะเหตุใด บัดนี้เพียงคิดดู...ถึงขั้นเพื่อจะได้ใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือย

“พวกเจ้าพูดอะไรกัน? ปกติมีผลประโยชน์ดีๆ อะไรก็วิ่งมาแย่ง บัดนี้เกิดเรื่องขึ้น พวกเจ้าก็ตีตัวออกห่างแล้ว?”

สีหน้าบ้านรองบึ้งตึง “พี่สะใภ้ใหญ่ ท่านพูดคำนี้ไม่ถูกแล้ว นี่คือเงินแปดแสนตำลึงเชียวนะ!”

ใครคิดเล่าว่าพวกท่านจะกล้ามากเพียงนี้ เงินมากถึงเพียงนี้ก็กล้ารับไว้รึ?”