ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 41

“เสด็จพี่สาม ท่านว่าแม่นางซ่งทำนายแม่นหรือไม่? หากเป็นเรื่องจริง ท่านน้าจะต้องดีใจมากแน่ๆ” ฉู่อวิ๋นกุยประหลาดใจเสร็จก็อดจะคาดหวังไม่ได้ แม้ท่านน้าจะอาวุโสกว่าพวกเขารุ่นหนึ่ง แต่อายุกลับมากกว่าพวกเขาแค่ไม่กี่ปี

กล่าวได้ว่าเติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เล็ก พวกเขารับรู้ความทุกข์ใจของผู้เป็นน้า ทั้งยังหวังให้นางมีลูกโดยเร็วเช่นกัน

ฉู่จวินถิงนิ่งเงียบไม่เอ่ยคำ เขาจำได้ว่าชาติก่อนอีกหนึ่งปีหลังจากนี้ท่านน้าถึงจะตั้งครรภ์ อย่างไรก็ไม่มีทางเป็นช่วงเวลานี้

“เรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้นแบบนี้จะตัดสินว่าจริงหรือเท็จได้อย่างไร?” สวี่ชิงเหมยมองไปทางหลินอิ๋งเฉียวด้วยความเป็นห่วง “พี่สะใภ้ ท่านต้องระวังหน่อยนะเจ้าคะ”

“ฮูหยิน วันนี้ที่ข้ามาก็เพราะได้รับการไหว้วานจากเป๋ยอวี่ หากท่านไม่เชื่อ...”

เดิมนั้นซ่งรั่วเจินต้องการหาสถานที่พูดคุยกับหลินอิ๋งเฉียวตามลำพัง แต่จนใจที่ซุนเยียนเอ๋อร์กับซุนฮั่นเฟยกระโดดเข้ามาก่อกวน ประกอบกับมีอุปสรรคมากเกินไปจึงหมดความอดทนแล้ว

แต่เมื่อเห็นท่าทางขอบตาแดงเรื่ออย่างน่าสงสารของต่งเป๋ยอวี่ ในใจก็รู้สึกเวทนา “ให้ข้าหนึ่งหมื่นตำลึง”

“อะ...อะไรนะ?”

“ให้เงินข้าหนึ่งหมื่นตำลึง ข้าจะช่วยให้ท่านได้พบหน้าต่งเป๋ยอวี่เป็นครั้งสุดท้าย” ซ่งรั่วเจินเอ่ย นี่เป็นโอกาสสุดท้ายที่นางจะหยิบยื่นให้แล้ว

“พบหน้าครั้งสุดท้ายอะไรกัน? เห็นได้ชัดว่าเจ้ามาหลอกเอาเงิน สาปแช่งให้เกิดเรื่องกับเป๋ยอวี่!” สวี่ชิงเหมยเอ่ยเสียงโกรธเกรี้ยว

ซ่งรั่วเจินยิ้มเยาะ “ตกลงแล้วเป็นเพราะข้าสาปแช่งหรือเป็นเพราะคนชั่วลอบทำร้าย คิดว่าท่านคงรู้ชัดกว่าข้า”

ได้ยินดังนั้น ทุกคนก็ตระหนักได้ถึงความนัยที่แฝงอยู่ในคำพูด หรือเรื่องนี้จะเกี่ยวข้องกับสวี่ชิงเหมย? คุณชายน้อยสกุลต่งถูกคนทำร้ายจนถึงแก่ชีวิตไปแล้วหรือ?

“ปล่อยข้านะ!”

“ฮูหยินไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้ ข้าแค่เห็นว่าคุณชายน้อยน่าสงสารก็เท่านั้น โปรดระงับความเสียใจด้วย”

หลินอิ๋งเฉียวได้ยินประโยคหลัง น้ำตาก็ไหลพรากลงมาอย่างไม่อาจควบคุม เป๋ยอวี่ของนางไม่อยู่แล้วจริง ๆ หรือ?

“พี่สาว ท่านพูดจริงหรือ? คืนนี้ข้าจะได้เจอท่านแม่แล้วหรือ?” ต่งเป๋ยอวี่เอ่ยอย่างตื่นเต้นยินดี

สองมือของซ่งรั่วเจินขยับพลิก สัญลักษณ์มุทราอย่างหนึ่งพลันปรากฏขึ้น เชื่อมโยงเขากับหลินอิ๋งเฉียวไว้ด้วยกัน “คืนนี้เจ้าสามารถเข้าฝันไปพบแม่เจ้าเพื่อบอกความจริงทั้งหมด แต่เมื่อคืนนี้ผ่านพ้น เจ้าจะต้องสงบใจไปเกิดใหม่ได้แล้ว”

“ขอบคุณพี่สาว”

ต่งเป๋ยอวี่ซาบซึ้งใจยิ่งนัก “ข้าแค่อยากเตือนให้ท่านพ่อท่านแม่ระวังอาสะใภ้ ปกป้องพี่ชายพี่สาวให้ดี ข้าไม่สามารถอยู่ข้างกายท่านพ่อท่านแม่ได้ แต่อย่างน้อยก็ยังมีพี่ชายพี่สาว...”