ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 422

อนุอวิ๋นได้ยินถ้อยคำนี้ของอวิ๋นซีหว่านก็รู้สึกเพียงเบื้องหน้ามืดสนิท เกือบจะหมดสติไป

ทั้งๆ ที่นางมอบโอกาสเปลี่ยนคำพูดให้อวิ๋นซีหว่านแล้ว ขอเพียงพูดว่ามิได้เป็นเช่นนี้ นั่นก็ยังมีโอกาส!

อย่างไรเสียตรงหน้าก็ล้วนเป็นคนของตน ต่อให้เกิดเรื่องขึ้น แต่ขอเพียงความบริสุทธิ์ยังอยู่ นายท่านบังคับให้ทุกคนปิดปากเงียบ อีกทั้งยังบังคับอวิ๋นเฉิงเจ๋อให้แต่งงานก็ใช้ได้แล้ว

ทว่าบัดนี้...ตัวโง่งมคนนี้ถึงขั้นพูดว่าความบริสุทธิ์ถูกบ่าวคนหนึ่งทำลายต่อหน้าทุกคน?

ภายภาคหน้านางก็ต้องแต่งกับบ่าวคนนี้แล้ว!

“เจ้า เจ้า...”

อวิ๋นซีหว่านเห็นอนุอวิ๋นโมโหจนแทบเป็นลมหมดสติไป นึกสงสัยอย่างอดไม่ได้ ท่านแม่แสดงได้สมจริงเกินไปแล้วกระมัง?

ตอนนี้ไม่สมควรบีบคั้นท่านพ่อให้นางและญาติผู้พี่แต่งงานกันหรอกหรือ?

หลังอวิ๋นเนี่ยนชูได้ยินคำตอบของอวิ๋นซีหว่าน ฝืนควบคุมรอยยิ้มบนใบหน้าของตน กระนั้นก็ทำได้ยากยิ่ง พูดว่า

“ซีหว่านพูดเองกับปากแล้ว หากไม่แต่งงานคงไม่สามารถจบเรื่องนี้ได้แล้วกระมัง?”

“คุณหนูในห้องหอยังไม่แต่งงานก็เสียความบริสุทธิ์ไปแล้ว อิงตามหลักการแล้วสมควรตีให้ตายเพื่อรักษาเกียรติของครอบครัว ทว่าแต่ไหนแต่ไรมาท่านพ่อรักและเอ็นดูน้องสาว เชื่อว่าไม่อาจหักใจลงมือได้ มิสู้ตกลงให้พวกเขาแต่งงานกันดีหรือไม่?”

อวิ๋นซีหว่านชะงักเบาๆ เดิมทีนางก็วางแผนเช่นนี้ อิงตามหลักการแล้วสมควรได้เห็นอวิ๋นเนี่ยนชูร้องไห้จนน้ำตาแห้งเหือดถึงจะถูก เหตุใดนางสนับสนุนให้อวิ๋นเฉิงเจ๋อแต่งงานกับตนเองเล่า?

ไม่สมควรเป็นเช่นนี้นี่นา!

พูดไป ครู่ต่อมาอวิ๋นซีหว่านก็หันมองชายที่กำลังนอนอยู่ข้างกายตนแวบหนึ่ง แต่หลังได้เห็นหน้าตาของชายคนนี้แล้วก็เบิกตากว้าง ต่อมาเปล่งเสียงร้องอย่างเหลือจะเชื่อ

“กรี๊ด!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน