จางเหวินและอวิ๋นเนี่ยนชูล้วนคิดไม่ถึงเลยว่าภายนอกจะมีคนมากมายถึงเพียงนี้ หากเป็นในอดีตจะต้องรู้สึกกังวลอย่างแน่นอน เว้นเสียแต่ตอนนี้กลับคิดว่าคนเหล่านี้มาได้ช่างดีเหลือเกิน
“ท่านแม่ ท่านตัดสินใจแล้วแน่หรือ?”
อวิ๋นเนี่ยนชูมองจางเหวินอย่างกังวล นางรู้ดีว่าหลายปีมานี้มารดาได้รับความทุกข์ ยิ่งไปกว่านั้นยังมิใช่เคยพูดเกลี้ยกล่อมเพียงครั้งเดียว แต่มารดาอดทนเอาไว้ วันนี้คล้ายกับว่าจะตั้งใจทำแบบไม่คิดหันหลังกลับจริงๆ...
“เนี่ยนชู แม่คิดดีแล้ว แท้จริงแล้วแม่ก็ไม่อยากใช้ชีวิตเช่นนี้อีก เดิมทีข้าคิดว่าจะรอจนเจ้ากับเฉิงเจ๋อต่างมีชีวิตที่มั่นคงของตนแล้วจึงค่อยหย่ากับพ่อเจ้า”
“เช่นนี้แล้ว ก็จะสามารถลดผลกระทบต่อพวกเจ้าให้น้อยที่สุด แต่ตอนนี้พวกเขากลับยิ่งเหิมเกริม หากพวกเขากล้าลงมือกับเฉิงเจ๋อ ภายภาคหน้าก็อาจกล้าลงมือกับงานแต่งของเจ้าเฉกเดียวกัน”
สีหน้าจางเหวินมุ่งมั่น นางไม่มีความอาลัยอาวรณ์ต่อชายผู้นี้ตั้งนานแล้ว สิ่งเดียวที่หวังคือให้ลูกๆ ได้มีอนาคตที่ดีเท่านั้น
บัดนี้ในเมื่อแม้แต่เรื่องเล็กน้อยนี่ก็ทำไม่ได้ แล้วนางยังจะต้องอยู่ที่นี่ต่อไปเพื่ออะไรอีกเล่า?
อวิ๋นเนี่ยนชูตาแดงโดยไม่รู้ตัว ภายในใจเปี่ยมความรู้สึกผิด ที่ผ่านมานางไม่เข้าใจมาโดยตลอดเพราะเหตุใดมารดาต้องอดทนถึงเพียงนี้ บัดนี้ถึงเข้าใจว่าทั้งหมดล้วนทำเพื่อนาง
“ท่านแม่ เป็นลูกทำให้ท่านลำบาก”
จางเหวินคลี่ยิ้มอ่อนโยน “เด็กโง่ หลายปีมานี้เจ้าเองก็ได้รับความทุกข์ไม่น้อย พูดไปแล้วยังเป็นแม่เองที่ไร้ประโยชน์”
“ท่านก็คือแม่ที่ดีที่สุดในโลก!” อวิ๋นเนี่ยนชูรีบพูด
อวิ๋นเฉิงเจ๋อเห็นว่าจางเหวินและอวิ๋นเนี่ยนชูจะจากไป ไม่ใส่ใจพูดกับอวิ๋นหงหล่างให้มากความอีก สบตาสวีเฮ่ออันแวบหนึ่ง ฝ่ายหลังพยักหน้าเป็นสัญญาณให้เขาวางใจ เขาถึงไล่ตามไป
“ท่านน้า เรื่องในวันนี้ต้องโทษข้า ข้าคิดไม่ถึง...”


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
ขอบคุณที่ให้อ่านฟรีนะคะ แต่การเติมเงินใช้เป็นเพียงบัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น...