ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 449

เถียนเจียวเจียวกำหมัดแน่น สายตาไม่อาจหักใจตกลงบนตัวซ่งอี้อัน ไม่ได้พบหน้าเพียงช่วงเวลาหนึ่ง เขาโดดเด่นเหนือผู้อื่น ยามยืนอยู่ต่อหน้าทุกคนก็ไม่สามารถเมินข้ามได้

เดิมทีนางยังอยากผูกสัมพันธ์อันดีกับซ่งรั่วเจิน จะได้เป็นพี่สะใภ้รองของนาง บัดนี้กลับดีนัก หมดโอกาสไปแล้ว!

“ปลาเน่าตัวเดียว เหม็นทั้งข้อง!” ถังเสวี่ยหนิงสบถเสียงเย็น “รอพี่ชายนางรู้ว่านางมีจิตใจโหดเหี้ยมดุจอสรพิษมากเพียงใด ก็ไม่ปกป้องนางถึงเพียงนี้แล้ว!”

“หลังผ่านวันนี้ไป ชื่อเสียงของซ่งรั่วเจินก็จะเสื่อมเสียไปจนหมด ทุกคนจะได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของนาง!”

ใบหน้าเถียนเจียวเจียวเองก็เผยรอยยิ้ม “เจ้าพูดถูกแล้ว ข้าคาดหวังเหลือเกิน!”

ซ่งรั่วเจินเดินตามพี่ชายสี่คนไปหาที่นั่ง มีคนเดินทางมายังพิธีล่าสัตว์อย่างไม่ขาดสาย ส่วนองค์หญิงหกที่อยู่ไกลๆ ก็เดินออกจากกระโจมโบกมือทักทายนางด้วยรอยยิ้ม

นางเองก็โบกมือตอบ ฉู่มู่เหยาเดินออกมาแล้ว

“แม่นางซ่ง วันนี้เจ้างดงามเหลือเกิน!”

ดวงตาฉู่มู่เหยาทอประกายระยับ เมื่อครู่ยามซ่งรั่วเจินลงมานางก็มองเห็นแล้ว ช่างผิวพรรณขาวใสเนียนละเอียด เสื้อผ้าสีแดงงดงามพลิ้วไหว ชวนให้ผู้คนไม่อาจละสายตาได้

“องค์หญิงหกงามยิ่งกว่าเพคะ” ซ่งรั่วเจินยิ้มน้อยๆ นี่ถึงสังเกตเห็นว่าฉู่อ๋องและอวิ๋นอ๋องยังไม่มา นึกสงสัยอย่างอดไม่ได้

“เสด็จพี่สามและเสด็จพี่ห้าสองวันนี้ติดพันเรื่องบางอย่าง ก็ไม่รู้ว่าวันนี้จะสามารถมาเข้าร่วมพิธีล่าสัตว์ได้หรือไม่” ฉู่มู่เหยาถอนหายใจเฮือกหนึ่ง ภายในสายตาสะท้อนความกังวล

ซ่งรั่วเจินสังเกตเห็นความผิดปกติ เอ่ยถาม “เกิดเรื่องอะไรขึ้น? รับมือยากมากหรือเพคะ?”

“เรื่องนี้หากข้าบอกเจ้าแล้ว เจ้าต้องเก็บเป็นความลับนะ!” ฉู่มู่เหยากระซิบ

ได้ยินดังนั้น ซ่งรั่วเจินก็คิดจะปฏิเสธ ความลับที่ไม่สมควรรู้ก็อย่ารู้ย่อมดีที่สุด เอือมระอาฉู่มู่เหยาว่องไวยิ่งกว่า ไม่ปล่อยโอกาสให้นางปฏิเสธ

“ก็คือหร่วนอวี้เฉิงสหายของเสด็จพี่สามถูกวางยาพิษ!”