ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 449

เถียนเจียวเจียวกำหมัดแน่น สายตาไม่อาจหักใจตกลงบนตัวซ่งอี้อัน ไม่ได้พบหน้าเพียงช่วงเวลาหนึ่ง เขาโดดเด่นเหนือผู้อื่น ยามยืนอยู่ต่อหน้าทุกคนก็ไม่สามารถเมินข้ามได้

เดิมทีนางยังอยากผูกสัมพันธ์อันดีกับซ่งรั่วเจิน จะได้เป็นพี่สะใภ้รองของนาง บัดนี้กลับดีนัก หมดโอกาสไปแล้ว!

“ปลาเน่าตัวเดียว เหม็นทั้งข้อง!” ถังเสวี่ยหนิงสบถเสียงเย็น “รอพี่ชายนางรู้ว่านางมีจิตใจโหดเหี้ยมดุจอสรพิษมากเพียงใด ก็ไม่ปกป้องนางถึงเพียงนี้แล้ว!”

“หลังผ่านวันนี้ไป ชื่อเสียงของซ่งรั่วเจินก็จะเสื่อมเสียไปจนหมด ทุกคนจะได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของนาง!”

ใบหน้าเถียนเจียวเจียวเองก็เผยรอยยิ้ม “เจ้าพูดถูกแล้ว ข้าคาดหวังเหลือเกิน!”

ซ่งรั่วเจินเดินตามพี่ชายสี่คนไปหาที่นั่ง มีคนเดินทางมายังพิธีล่าสัตว์อย่างไม่ขาดสาย ส่วนองค์หญิงหกที่อยู่ไกลๆ ก็เดินออกจากกระโจมโบกมือทักทายนางด้วยรอยยิ้ม

นางเองก็โบกมือตอบ ฉู่มู่เหยาเดินออกมาแล้ว

“แม่นางซ่ง วันนี้เจ้างดงามเหลือเกิน!”

ดวงตาฉู่มู่เหยาทอประกายระยับ เมื่อครู่ยามซ่งรั่วเจินลงมานางก็มองเห็นแล้ว ช่างผิวพรรณขาวใสเนียนละเอียด เสื้อผ้าสีแดงงดงามพลิ้วไหว ชวนให้ผู้คนไม่อาจละสายตาได้

“องค์หญิงหกงามยิ่งกว่าเพคะ” ซ่งรั่วเจินยิ้มน้อยๆ นี่ถึงสังเกตเห็นว่าฉู่อ๋องและอวิ๋นอ๋องยังไม่มา นึกสงสัยอย่างอดไม่ได้

“เสด็จพี่สามและเสด็จพี่ห้าสองวันนี้ติดพันเรื่องบางอย่าง ก็ไม่รู้ว่าวันนี้จะสามารถมาเข้าร่วมพิธีล่าสัตว์ได้หรือไม่” ฉู่มู่เหยาถอนหายใจเฮือกหนึ่ง ภายในสายตาสะท้อนความกังวล

ซ่งรั่วเจินสังเกตเห็นความผิดปกติ เอ่ยถาม “เกิดเรื่องอะไรขึ้น? รับมือยากมากหรือเพคะ?”

“เรื่องนี้หากข้าบอกเจ้าแล้ว เจ้าต้องเก็บเป็นความลับนะ!” ฉู่มู่เหยากระซิบ

ได้ยินดังนั้น ซ่งรั่วเจินก็คิดจะปฏิเสธ ความลับที่ไม่สมควรรู้ก็อย่ารู้ย่อมดีที่สุด เอือมระอาฉู่มู่เหยาว่องไวยิ่งกว่า ไม่ปล่อยโอกาสให้นางปฏิเสธ

“ก็คือหร่วนอวี้เฉิงสหายของเสด็จพี่สามถูกวางยาพิษ!”

ขณะทั้งสองคนกำลังสนทนากันอยู่นั้น เงาคนสายหนึ่งก็เดินเนิบนาบเข้ามา

“มู่เหยา ท่านนี้คือสหายเจ้าหรือ? ก่อนหน้านี้ไม่เคยพบมาก่อน” องค์ชายรองฉู่เทียนเช่อยิ้มบางๆ ขณะเดินเข้ามา สายตายามตกลงบนตัวซ่งรั่วเจิน เผยแววตกตะลึง

ฉู่มู่เหยาชะงักเบาๆ พยักหน้าตอบว่า “ถูกต้อง สหายของข้าเอง”

พูดไป ครู่ต่อมานางสืบเท้าขึ้นมาหนึ่งก้าว กำบังซ่งรั่วเจินไว้ข้างหลัง

ฉู่เทียนเช่อเห็นฉู่มู่เหยาตอบเพียงคำเดียว กลับไม่คิดแนะนำ นี่จึงเอ่ยว่า “ก่อนหน้านี้ไม่เคยพบมาก่อน ไม่แนะนำหน่อยหรือ?”

เขาเพิ่งมาถึง เพียงปราดเดียวก็มองเห็นสตรีงามข้างกายฉู่มู่เหยา กลับคิดไม่ถึงว่าเมืองหลวงจะยังมีสตรีงดงามเลอโฉมถึงเพียงนี้อยู่ ไม่รู้ว่าเป็นแม่นางตระกูลใด

เพียงฉู่มู่เหยามองเห็นสายตาฉู่เทียนเช่อก็รู้สึกไม่สบายใจ เสด็จพี่รองคงไม่อยากแย่งพี่สะใภ้ของตนหรอกกระมัง?