ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 470

“ที่เจ้าพูดมาเป็นความจริงหรือ? พี่น้องตระกูลซ่งไม่เพียงช่วยเหลือองค์ชายรอง แต่ยังช่วยองค์ชายใหญ่ไว้ด้วย?”

ฉินซวงซวงจับมือเหอเซียงหนิงไว้ด้วยสีหน้าร้อนใจ ดวงตาฉายแววเหลือเชื่อ นี่จะเป็นไปได้อย่างไร?

ชาติที่แล้วคนถูกลอบสังหารคือองค์ชายรองชัดๆ นอกจากนี้ ข้อมูลที่สืบพบในตอนท้ายยังเผยว่าทุกอย่างล้วนเป็นฝีมือองค์ชายใหญ่ เหตุใดชาตินี้จึงไม่เหมือนเดิมเล่า?

ถ้าองค์ชายใหญ่ก็ถูกลอบโจมตีด้วย เช่นนั้นแล้วตัวการเบื้องหลังคือใครกันแน่?

“ไม่ผิดแน่นอน ครู่ก่อนข้าเห็นกับตาว่าพี่น้องตระกูลซ่งพาองค์ชายใหญ่กับองค์ชายรองกลับมา ซ่งรั่วเจินกับฉู่อ๋องก็กลับมาพร้อมกัน”

“หมอหลวงเข้าไปถวายการรักษาในทันที ต่อมายังมีข่าวออกมาว่า องค์ชายทั้งสองถูกลอบโจมตีในเขตล่าสัตว์ของเชื้อพระวงศ์ โชคดีที่ได้รับความช่วยเหลือจากพี่น้องตระกูลซ่งจึงรักษาชีวิตไว้ได้”

เหอเซียงหนิงมีสีหน้าย่ำแย่จนถึงที่สุด เดิมตั้งใจว่าจะใช้โอกาสวันนี้ทำให้ซ่งรั่วเจินพ่ายแพ้เสื่อมเสียชื่อเสียง ถูกคนทั้งเมืองหลวงชิงชังรังเกียจเหมือนหนูข้างถนน

ทำร้ายนางจนตกอยู่ในสภาพนี้ ซ่งรั่วเจินมีสิทธิ์อะไรถึงยังมีชีวิตดีๆ อยู่ได้?

แต่...ยามนี้ตระกูลซ่งสร้างความชอบ แผนการของพวกตนจะดำเนินต่อไปได้อย่างไร?

“ซ่งรั่วเจินช่างน่าตายนัก!”

ฉินซวงซวงเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความเดือดดาล ตอนนี้นางเข้าใจแล้ว ที่เจอซ่งรั่วเจินก่อนหน้านี้เกรงว่าคงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่จงใจตามนางมาต่างหาก!

ตอนแรกเพราะเรื่องขุดเจอเงิน นางบอกว่าเป็นความฝัน คนอื่นจะเชื่อหรือไม่เชื่อไม่แน่ชัด แต่ซ่งรั่วเจินจะต้องเชื่อแน่นอน!

คิดว่าซ่งรั่วเจินคงเดาได้ว่านางอาจมีวาสนานี้จึงพยายามตามนางมา เห็นทิศทางที่พวกตนมุ่งหน้าไปจึงจงใจไปดักอยู่ข้างหน้า!