ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 50

ซ่งรั่วเจินเป็นเจ้าสำนักวิชาเต๋า สิ่งที่เชี่ยวชาญก็คือศาสตร์ลี้ลับ ศาสตร์แห่งการทำนาย ยันต์แปดทิศ และศาสตร์ว่าด้วยการเปลี่ยนแปลง แต่สิ่งที่ลี้ลับลึกซึ้งเกินไป เวลาอธิบายมักจะทำให้คนเข้าใจได้ยาก มิสู้บอกว่ามีตาทิพย์ย่อมเข้าใจได้ง่ายกว่า

หลิ่วหรูเยียนกับลูกชายทั้งสองอึ้งไปเพราะข้อมูลใหม่นี้ จิตใต้สำนึกบอกว่าเป็นไปไม่ได้ แต่เมื่อคิดถึงเรื่องต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในช่วงที่ผ่านมา นอกจากสาเหตุนี้ก็ดูเหมือนจะหาเหตุผลที่เหมาะสมกว่ามาอธิบายไม่ได้แล้ว

“หลังเจ้าได้รับความสะเทือนใจก็มีความสามารถนี้หรือ?” หลิ่วหรูเยียนถามอย่างอดไม่ได้

“ความจริงแล้ว วันนั้นพอได้รู้ว่าหลินโหวจะแต่งภรรยาสองคนพร้อมกัน ข้าก็โมโหจนสลบไป พอฟื้นขึ้นมาก็มีความทรงจำเหล่านี้แล้วเจ้าค่ะ...”

ซ่งรั่วเจินก้มหน้า ใบหน้าพริ้มเพรานั้นสะท้อนความอับจนปัญญาและความลำบากใจ สองวันมานี้นางแสดงออกตามใจตัวเองเกินไปแล้ว ทำให้คนสงสัยได้ง่าย ตอนนี้แสดงความอ่อนแอออกมาอย่างเหมาะสมถึงจะทำให้คนเชื่อ

“มิน่าเล่า” หลิ่วหรูเยียนปวดใจยิ่งนัก “เจินเอ๋อร์ เวลาอยู่ต่อหน้าพวกข้า เจ้าไม่จำเป็นต้องแสร้งเป็นเข้มแข็ง ก่อนหน้านี้พวกเราทุกคนถูกหลินโหวหลอกลวง คิดว่าเขาปฏิบัติต่อเจ้าเป็นอย่างดี ยามนี้ทุกอย่างพิสูจน์แล้วว่าเขาไม่ใช่คนที่จะพึ่งพาได้ แม่จะหาคู่ครองที่ดีกว่านี้ให้เจ้าเอง”

“ท่านแม่ ตอนนี้ข้ายังไม่อยากแต่งงาน ท่านพ่อยังไม่กลับมา ขาของพี่ใหญ่กับดวงตาของพี่รองก็ยังต้องรักษา ข้าอยากอยู่ที่บ้านเจ้าค่ะ” ซ่งรั่วเจินกล่าวตามตรง

“เจินเอ๋อร์ ลูกผู้หญิงจะเสียเวลาไม่ได้...” หลิ่วหรูเยียนตาแดงเรื่อ

“ท่านแม่ ในเมื่อน้องหญิงห้ายังไม่อยากแต่งงาน เช่นนั้นก็ยังไม่ต้องแต่ง รอจนเจอคนที่ชอบพอแล้ว ท่านไม่ให้แต่งนางก็คงจะแต่งอยู่ดี” ซ่งอี้อันเอ่ย

หลิ่วหรูเยียนได้สติคืนมา คิดดูแล้วก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ เพิ่งถูกหลินโหวหลอกลวงมาเช่นนี้ จะหายดีง่ายดายปานนั้นได้อย่างไร กลับเป็นแม่อย่างนางที่ร้อนใจเกินไป

“พี่รองของเจ้าพูดถูก แม่ไม่เร่งเจ้าแล้ว เจ้าอยากอยู่บ้านก็อยู่ไปเถอะ”

จนกระทั่งหลิ่วหรูเยียนจากไป ซ่งรั่วเจินค่อยหันไปมองซ่งอี้อันยิ้ม ๆ “พี่รอง ขอบคุณเจ้าค่ะ”

“พี่รองเข้าใจความคิดของเจ้า แต่ท่านแม่ก็หวังดีกับเจ้าเช่นกัน”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน