ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 510

“ฮองเฮาไม่ชอบนาง?”

ฉู่เทียนเช่อประหลาดใจ หลุบตาครุ่นคิดก็เข้าใจแล้ว “ซ่งรั่วเจินเคยถอนหมั้นมาก่อน เกรงว่าฮองเฮาจะใส่ใจเรื่องนี้”

หลายปีมานี้ฉู่จวินถิงแสดงออกได้อย่างโดดเด่น ต่อให้พวกเขาต้องการจับจุดอ่อนก็ไม่สำเร็จ เจ้าเด็กคนนี้ทำเรื่องใดล้วนไร้ช่องโหว่!

สายตาของฮองเฮา มีเพียงสตรีชนชั้นสูงถึงจะคู่ควรกับเขา ฐานะของสกุลซ่งไม่อาจเทียบจวนอัครเสนาบดีได้

หากเขาตบแต่งกับคุณหนูจวนอัครเสนาบดี มีอัครเสนาบดีเป็นแรงสนับสนุน ก็ย่อมมีความเป็นไปได้มากที่จะได้เป็นองค์รัชทายาท ทว่านางคิดไม่ถึงว่าวิชาศาสตร์ลี้ลับของซ่งรั่วเจินยอดเยี่ยมไม่แพ้กัน

ตราบใดที่ใช้มันได้อย่างถูกต้อง ผลลัพธ์ก็อาจเหนือชั้นกว่าหนึ่งขั้น!

ยิ่งไปกว่านั้น ก็แค่ตำแหน่งชายารองเท่านั้น สามารถสู่ขอสตรีงามเช่นนี้คนหนึ่งได้ เขาย่อมยินดี

“ฮองเฮาก็เป็นเช่นนี้ นั่นก็ไม่ชอบนี่ก็ไม่ชอบ นางมีชาติกำเนิดที่ดี คนอื่นมีชาติกำเนิดไม่ดีจะเข้าตานางได้อย่างไร?”

จงเฟยยิ้มเย็น นึกถึงสายตายามได้พบนางเป็นครั้งแรกของฮองเฮา สูงส่งทระนงตน แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยเห็นพวกเขาเหล่านี้อยู่ในสายตา รอเทียนเช่อได้เป็นองค์รัชทายาท นางกลับอยากเห็นว่าฮองเฮายังมีอะไรให้ลำพองใจอีก!

“เสด็จแม่วางใจเถอะ ข้าจะใส่ใจเรื่องนี้ ท่านรอฟังข่าวดีของข้าได้” ฉู่เทียนเช่อพูดยิ้มๆ

จงเฟยพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง “เช่นนั้นก็ดีมากนัก กระนั้นแผลนี้ของเจ้ายังต้องรักษาให้ดี ข้าได้ยินหมอหลวงพูดว่าหากแผลที่อกเฉียดไปอีกเพียงหนึ่งส่วน เจ้าก็ตายไปแล้ว!”

ฉู่เทียนเช่อมองแผลที่อก สีหน้าเคร่งขรึมลุ่มลึก ครั้งนี้วางอุบายก็เพื่อทำให้ฉู่อี้ชวนไม่มีโอกาสพลิกสถานการณ์ได้ ใครคิดเล่าว่าจะเกิดความผิดพลาดเช่นนี้ ทุกสิ่งที่ทำไปล้วนเปล่าประโยชน์!

ข้างในนี้...จะต้องมีสาเหตุแน่!

......