ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 574

กู้ชิงซิวมีรอยยิ้มเกลื่อนหน้า เทียบกับตอนที่ไปสกุลซ่งด้วยความกังวล ตอนนี้อารมณ์ของเขาดีขึ้นมาก

ด้านหนึ่งคือเขาได้ยาของมารดาแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นอิงตามที่แม่นางซ่งบอกไว้ อีกเจ็ดวันค่อยมาถามอาการ ไม่แน่ว่าอาจจะทำให้ร่างกายมารดาของเขาดีขึ้นบ้างเล็กน้อย

อีกด้านหนึ่งคือพวกเขาไม่ได้ไปมาหาสู่กับสกุลซ่งมานานหลายปี ตอนนี้นับว่าทำลายกำแพงน้ำแข็งได้แล้ว ภายภาคหน้าทั้งสองครอบครัวจะสามารถพบกันได้อย่างเปิดเผย นึกถึงซ่งหลินสหายที่ไม่ได้ดื่มเหล้าด้วยกันมานาน ภายในใจก็เปี่ยมไปด้วยความดีใจอย่างบอกไม่ถูก

“เด็กในตระกูลซ่งต่างเป็นเด็กดี ทุกคนมีความสามารถไม่แพ้กันเลย” กู้ชิงเหยี่ยนชื่นชมอย่างอดไม่ได้

ภายในเมืองหลวง น่ากลัวว่ามีไม่กี่ครอบครัวที่สามารถเทียบได้ เด็กแต่ละคนล้วนมีความสำเร็จ นี่เป็นวาสนามากเพียงใดกัน

“อีกไม่กี่วันก็เป็นวันแต่งงานของซ่งเยี่ยนโจวแล้ว พวกเราต้องเตรียมของขวัญแต่งงานให้ชิ้นหนึ่ง” กู้ชิงซิวพูดด้วยรอยยิ้ม

เมื่อกู้อวิ๋นเวยได้ยินว่าพี่ชายทั้งสองมาถึงก็รู้สึกดีใจมาก ขณะกำลังคิดว่าเมื่อพวกเขาเห็นอาการบาดเจ็บของนงจะต้องใจอ่อนอยู่นั้น กลับคิดไม่ถึงเลยว่าจะได้ยินพวกเขาชื่นชมตระกูลซ่งอย่างมาก

“ข้ากับซวงซวงถูกคนในตระกูลซ่งทำร้ายจนถูกจับเข้าคุก แต่พวกท่านในฐานะพี่ชายของข้า ไม่เพียงแต่ไม่ช่วยเหลือเรา ถึงขั้นไปผูกไมตรีกับตระกูลซ่ง? พวกท่านไม่ละอายใจต่อข้าหรือ?”

พี่ชายทั้งสองกำลังพูดคุยอย่างมีความสุข จู่ๆ ก็ได้เห็นใบหน้าที่คล้ายผีโผล่พรวดพราดออกมา ตวาดถามไล่เรียงพวกเขาเสียงดัง ทำให้พวกเขาตกตะลึงพรึงเพริด

“ผีจากที่ใดกัน?” จากนั้นกู้ชิงเหยี่ยนพูดออกมา

กู้ชิงซิวกลับมองอย่างละเอียด แม้ใบหน้าครึ่งหนึ่งน่าสยดสยอง แต่จากอีกฝั่งหนึ่งยังสามารถมองออกว่าสตรีตรงหน้าก็คือกู้อวิ๋นเวย

เขาขมวดคิ้วอย่างไม่รู้ตัว “เหตุใดเจ้าจึงมีท่าทางคล้ายผีเช่นนี้?”