ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 577

เดิมทีกู้อวิ๋นเวยไม่พอใจฉินเซี่ยงเหิงที่สองวันนี้ไม่ยอมเคลื่อนไหวมาโดยตลอด บัดนี้ได้ยินก็เข้าใจแล้ว รู้สึกสงสารอย่างอดไม่ได้

“ข้าก็รู้พี่น้องฉินจื้อหย่วนล้วนไม่ใช่คนดี หวังเพียงให้ข้าจะสามารถถูกไล่ออกจากบ้านได้ พ่อของเจ้าหย่าข้า ล้วนเป็นพวกเขายุแยง!”

ฉินเซี่ยงเหิงลอบพรูลมหายใจยาวเหยียดเฮือกหนึ่ง “ครั้งนี้ซวงซวงปรักปรำผู้อื่นและโยนความผิดเป็นความผิดใหญ่หลวง หากอยู่ต่อหน้าผู้อื่นก็ช่างเถอะ แต่นี่อยู่ต่อหน้าพระพักตร์ของฝ่าบาท ข้าย่อมได้รับผลกระทบไปด้วย”

สีหน้ากู้อวิ๋นเวยไม่สบอารมณ์ “ข้าเองก็คิดไม่ถึงเลยว่าน้องสาวของเจ้าจะโง่งมถึงเพียงนี้ ก่อนหน้านี้ไม่เคยปรึกษาข้า ทุกครั้งล้วนคิดว่าทำได้อย่างแยบยลดุจท้องฟ้าตะเข็บ กลับไม่ใช่คู่ต่อสู้ของซ่งรั่วเจิน”

“หากข้ารู้ตั้งแต่แรก ก็คงไม่มีวันอนุญาตให้นางทำเช่นนี้!”

“เรื่องมาถึงขั้นนี้ น่ากลัวว่าข้าคงสิ้นหวังแล้ว...” ฉินเซี่ยงเหิงก้มหน้า คล้ายเสียใจอย่างมาก สิ้นหวังอย่างสุดซึ้ง

กู้อวิ๋นเวยร้อนใจในทันใด หันมองทางกู้ชิงเจ๋อ “พี่สาม ท่านรู้เซี่ยงเหิงเป็นเด็กมีความสามารถมาโดยตลอด ทั้งหมดล้วนถูกพวกเราทำให้เดือดร้อน ท่านสามารถช่วยพวกเราคิดหาทางได้หรือไม่?”

กู้ชิงเจ๋อได้ยินก็ย่อมรู้สึกร้อนใจ คิดว่าเด็กคนนี้ช่างน่าสงสาร หลินจือเยว่และฉินซวงซวงก่อเรื่องออกมา กลับลากเขาเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย

ลืมไปแล้วว่าฉินเซี่ยงเหิงเองก็ทำเรื่องโง่งมลงไปไม่น้อย นี่จึงรับปากแล้ว “พวกเจ้าอย่าร้อนใจไป ข้าจะคิดหาทาง”

“พี่สาม น่ากลัวว่าเรื่องนี้รับมือยากยิ่ง หากสามารถพูดเกลี้ยกล่อมท่านพ่อได้ บางทีอาจยังมีหนทาง?”

กู้อวิ๋นเวยเอ่ยปากอย่างลำบากใจ ภายในสายตาเปี่ยมความหวังและความปรารถนาแรงกล้า “ยังมีซวงซวง บัดนี้นางกำลังตั้งครรภ์ หากถูกเนรเทศยังไม่ต้องพูดถึงเด็ก น่ากลัวว่าชีวิตของนางเองก็รักษาไว้ไม่ได้ ท่านพูดเถอะจะทำเช่นไรจึงจะดี?”

“คือ...เรื่องของเซี่ยงเหิงอาจยังมีวิธี แต่ซวงซวงถูกกำหนดแล้ว น่ากลัวว่าหมดหนทาง”