ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 587

วันนี้จวนตระกูลซ่งไม่เพียงเตรียมของว่างและผลไม้ แต่ยังเตรียมไก่ทอดไว้อีกด้วย

เนื่องจากช่วงนี้ไก่ทอดขายดียิ่งนัก ยามปกติหากไปช้าหน่อยมักซื้อไม่ทัน วันนี้ได้มากินในจวน เหล่าแขกเหรื่อจึงดีใจอย่างมาก

ฉู่มู่เหยาเห็นไก่ทอดดวงตาก็พลันวาววับ “ช่วงนี้ตอนอยู่ในวังข้าได้ยินว่าไก่ทอดอร่อยมาก แต่หมู่นี้เสด็จแม่เอาแต่จับตามองข้าเรียนรู้มารยาทจึงไม่มีโอกาสออกจากวัง ในที่สุดวันนี้ก็ได้ลิ้มรสเสียที”

“วันนี้ไม่เพียงเตรียมไก่ทอด แต่เตรียมไส้กรอกย่างเอาไว้อีกด้วย ท่านชิมดูก่อนว่าเป็นอย่างไร อีกไม่กี่วันร้านก็จะเปิดขายแล้วเพคะ”

แววตาซ่งรั่วเจินแฝงรอยยิ้ม หลังจากการขายไก่ทอดไปได้สวย นางก็ตัดสินใจเปิดร้านขายอาหารที่หลากหลายกว่าเดิม

ด้านหนึ่งไม่เพียงหาเงินได้เป็นกอบเป็นกำ อีกด้านหนึ่งยังเป็นเพราะนางอยากกินเมื่อใดก็จะได้กิน สนองความอยากของตัวเองเสียหน่อย

ครั้นเมิ่งชิ่นกับอวิ๋นเนี่ยนชูได้ยินว่ายังมีของว่างอย่างอื่น ทันใดนั้นสีหน้าก็ฉายแวววาดหวัง

จนกระทั่งไส้กรอกย่างถูกยกมาตั้งโต๊ะ ทุกคนก็รีบเข้ามาลิ้มชิมอย่างทนรอไม่ไหว เพียงกัดลงไปคำหนึ่ง กลิ่นหอมสดชื่นพลันซ่านในปาก รสชาติของเนื้อเน้นๆ กระจายเต็มโพรงปาก ช่างโอชาเลิศรสโดยแท้

“สวรรค์ รั่วเจินเจ้าทำอาหารเก่งเกินไปแล้ว เมื่อก่อนข้าไม่เห็นรู้เลย!”

อวิ๋นเนี่ยนชูมีสีหน้าตกตะลึง รู้สึกเหมือนหลายปีมานี้ตนเองไม่ได้รู้จักซ่งรั่วเจินดีพอจึงไม่ทราบว่าอีกฝ่ายทำอาหารเก่งกาจปานนี้ แต่ละอย่างที่ทำออกมาล้วนเลิศรสถึงปานนั้น!

เมิ่งชิ่นพยักหน้าหงึกหงัก ไม่มีแก่ใจมาพูดมาก ตั้งใจกินอย่างรวดเร็ว

พอฉู่มู่เหยาเห็นความเร็วของคุณหนูตระกูลใหญ่สองคนตรงหน้าแล้วก็รีบหยิบขึ้นมาอีกชิ้น หากช้าไปแม้แต่นิดเดียว เกรงว่าคงอดกินแล้ว!

งานมงคลของตระกูลซ่งเรียกได้ว่าจัดได้คึกคักยิ่งนัก อาหารเลี้ยงต้อนรับก็ตั้งใจจัดเตรียมอย่างพิถีพิถัน ซ่งรั่วเจินลงมือปรับปรุงอาหารหลายอย่างเพื่องานนี้โดยเฉพาะ เรียกเสียงชมเชยจากแขกเหรื่อจำนวนมาก