ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 586

“เช่นนั้นย่อมดีที่สุดแล้ว ข้าหวังมาตลอดว่าจะมีโอกาสได้สนิทสนมกับหร่วนฮูหยิน”

ใต้เท้าหร่วนเห็นว่าภรรยาตนเองกระตือรือร้นเช่นนี้ ในใจก็ลอบสงสัย ภรรยาของตนจะรู้สึกซาบซึ้งใจก็ไม่แปลกแม้แต่น้อย แต่วันนี้ออกจะอบอุ่นเกินไปหน่อย ไม่เหมือนนิสัยนางเลย

“แม่นางหร่วนมาแล้วหรือ” ซ่งรั่วเจินยิ้มแย้มทักทาย

หร่วนเนี่ยนถังพยักหน้ายิ้มๆ “แม่นางซ่ง เมื่อครู่ข้าเพิ่งรู้ว่าเจ้าช่วยเหลือพี่ใหญ่ของข้าไว้ ต้องขอบคุณเจ้ามากจริงๆ”

“เกรงใจไปแล้ว ก่อนหน้านี้คุณชายหร่วนก็ขอบคุณไปแล้ว ตรงนี้คนเยอะ ข้าพาเจ้าไปกินของว่างกับผลไม้ฝั่งนั้นดีหรือไม่?”

ซ่งรั่วเจินยิ้มบาง วันนี้พี่ใหญ่แต่งงาน มารดากับพี่ชายทั้งสามคนรับหน้าที่ดูแลแขกอาวุโสและแขกผู้ชาย ส่วนนางรับหน้าที่ดูแลคุณหนูทั้งหลาย

“รบกวนแล้ว” หร่วนเนี่ยนถังสุภาพอ่อนโยน

ฉู่จวินถิงเห็นว่าซ่งรั่วเจินเริ่มจากต้อนรับหร่วนเนี่ยนถัง ต่อจากนั้นยังต้อนรับพวกเมิ่งชิ่นและอวิ๋นเนี่ยนชู คุณหนูหลายคนจับกลุ่มกัน ไม่มีเวลามาพูดจากับเขาแม้แต่น้อย ดวงตาลึกซึ้งฉายแววอ่อนใจ

“เสด็จพี่สาม วันนี้แม่นางซ่งยุ่งมาก เกรงว่าคงไม่มีเวลามาคุยกับท่านแล้ว”

ฉู่อวิ๋นกุยลอบยิ้มอย่างอดไม่อยู่ พี่สะใภ้ยังไม่ทันเข้าบ้าน เสด็จพี่สามทำได้เพียงมองตาปริบอยู่ตรงนี้ ผู้ใดจะคิดว่าเสด็จพี่สามจะมีวันแบบนี้ด้วย?

“เสด็จพี่ พวกท่านจะแล้งน้ำใจเกินไปแล้ว ตอนออกมากลับไม่พาข้ามาด้วย!”

ฉู่มู่เหยามาถึงช้า หลังส่งมอบของขวัญแสดงความยินดีให้พ่อบ้านตระกูลซ่งแล้วก็เห็นเสด็จพี่ทั้งสองที่กำลังนั่งพักอยู่ ใบหน้าน้อยๆ ฉายแววไม่พอใจ

“โชคดีที่ข้าได้ยินข่าวว่าตระกูลซ่งจะจัดงานมงคลจึงเร่งรุดมาโดยเฉพาะ ไม่อย่างนั้นคงพลาดไปแล้ว!”