ทว่า เมื่อกู้อวิ๋นเวยกล่าววาจานั้นจบก็มีเสียงฝีเท้าเร่งร้อนดังมาจากข้างนอก
“ใครก็ได้ จับตัวเจ้าโจรขวัญกล้าเทียมฟ้าผู้นี้ ถึงกับกล้าขโมยป้ายทองละเว้นโทษตายเชียวรึ!” จ้าวจือเต๋อตวาดเสียงเข้ม
ความได้ใจบนใบหน้ากู้อวิ๋นเวยพลันหยุดชะงัก นางเห็นเจ้าหน้าที่รุดเข้ามาจับกุมนางไว้อย่างรวดเร็วโดยไม่เปิดโอกาสให้พูด สีหน้าพลันฉายแววตกตะลึง
“พวกเจ้ามาจับข้าทำไม?”
“จับเจ้าก็เพราะเจ้าเป็นโจรอย่างไรเล่า!”
สีหน้าจ้าวจือเต๋อเข้มงวดอย่างถึงที่สุด วันนี้คนตระกูลหลิ่วถูกจับส่งมาที่ศาลาว่าการซุ่นเทียนก่อน เขาจึงรู้เรื่องสลับตัวเด็กในตอนนั้นแล้ว
ยามนี้ยังได้รู้ว่ากู้อวิ๋นเวยขโมยป้ายทองละเว้นโทษตายมาอย่างขวัญกล้าเทียมฟ้า ราชครูกู้มาแจ้งความด้วยตนเอง เรื่องนี้จำเป็นต้องจัดการให้ดี
“ข้า ข้าไม่ใช่โจร พวกเจ้าเข้าใจผิดแล้ว!”
กู้อวิ๋นเวยรีบร้อนอธิบาย สีหน้าไม่ได้ลนลานจนเกินไป “ข้าเป็นลูกสาวของราชครูกู้ ตระกูลกู้มีป้ายทองละเว้นโทษตายที่อดีตฮ่องเต้พระราชทานให้ ข้าจึงนำป้ายทองละเว้นโทษตายของที่บ้านมา”
“ผู้ใดบอกว่านี่เป็นป้ายทองละเว้นโทษตายของบ้านเจ้า?”
กู้หวยซวี่เดินเข้ามาอย่างช้าๆ กู้ชิงเหยี่ยนกับกู้ชิงซิวตามหลังมาติดๆ เห็นกู้อวิ๋นเวยที่ถูกจับแล้วแต่ก็ยังดื้อด้านไม่กลับตัว ดวงตาของพวกเขามีเพียงความรังเกียจเดียดฉันท์
“ท่านพ่อ ท่านแจ้งความแล้ว?”
ใบหน้ากู้อวิ๋นเวยฉายแววร้อนรน ที่มากกว่านั้นคือความเหลือเชื่อ
ท่านพ่อแจ้งความได้อย่างไร? เขาไม่กลัวว่าหากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไปแล้วจะถูกฮ่องเต้ลงโทษเอางั้นรึ?
“ป้ายทองละเว้นโทษตายถูกขโมย ไม่แจ้งความหรือจะปล่อยให้โจรร้ายขโมยไปทั้งอย่างนี้?” กู้หวยซวี่กล่าว
“ท่านพ่อ ทำไมท่านถึงใจร้ายแบบนี้ ข้าเป็นลูกสาวแท้ๆ ของท่านนะ!”
กู้อวิ๋นเวยมีสีหน้าตกตะลึง นางไม่กล้าเชื่อว่ากู้หวยซวี่จะไม่สนใจความสัมพันธ์ฉันพ่อลูกกับนางได้จริงๆ มาแจ้งความแบบนี้ ไม่ได้มีแต่นางที่เคราะห์ร้าย ตระกูลกู้ก็จะพลอยเดือดร้อนไปด้วยเหมือนกัน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง