ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 776

จ้าวชิงหยวนเบิกตากว้าง นี่ถึงรับรู้ว่าสิ่งที่ลูกชายตนเองได้บอกกล่าวในช่วงหลายวันมานี้ไม่ใช่ภาพหลอน แต่เป็นความจริง แม่นางเบื้องหน้าท่านนี้ถึงขั้นสามารถมองเห็นได้

“แม่นาง เจ้าสามารถบอกข้าได้หรือไม่ว่าตกลงเกิดเรื่องใดขึ้นกันแน่?”

บัดนี้ซ่งรั่วเจินได้รู้เรื่องทั้งหมดผ่านปากฉู่จวินถิงแล้ว หลังนางเล่าสาเหตุออกมา จ้าวชิงหยวนโมโหตัวสั่น

“พวกเขา เหตุใดพวกเขาต่ำช้าได้ถึงเพียงนี้! เพื่อหาเงินอย่างไร้จริยธรรม ก็ต้องการชีวิตคนมากถึงเพียงนี้!”

เดิมทีจ้าวชิงหยวนอยากไปเชิญหมอมาเพื่อรักษาอาการจ้าวเฮ่าเจี๋ย แม้พูดว่าไอมรณะถูกกำจัดไปแล้ว แต่เขากลับมองดูแล้วอ่อนแอมากเกินไป กังวลว่าจะทนไม่ไหวอย่างแท้จริง

ทว่า ซ่งรั่วเจินบอกเขาไม่จำเป็นต้องกังวล ตนเองจะลงมือช่วยเหลือเอง

บัดนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือจัดการปัญหาเมืองไห่เทียน อย่างไรเสียก็ยังมีราษฎรกำลังตกทุกข์ได้ยากมากถึงเพียงนั้น จัดการเร็วขึ้น ก็สามารถช่วยได้มากขึ้นอีกสองคน

“พี่หญิง อาการของข้าสามารถดีขึ้นได้จริงหรือขอรับ?” จ้าวเฮ่าเจี๋ยเอ่ยถามอย่างอดไม่ได้

ซ่งรั่วเจินพยักหน้า “แน่นอน เดิมทีร่างกายเจ้าก็แข็งแรงอยู่แล้ว หากไม่ถูกไอมรณะรุมเร้า ก็ไม่มีวันกลายเป็นเช่นนี้”

“แน่นอน เจ้าเองก็รู้ว่าถูกไอมรณะรุมเร้ามานานถึงเพียงนี้ ย่อมไม่สามารถหายขาดได้ภายในหนึ่งถึงสองวัน แต่มีข้าอยู่ ไม่เกินเจ็ดวันเจ้าจะสามารถฟื้นฟูกลับมาดุจเดิมได้”

พูดไป ซ่งรั่วเจินหยิบแผ่นโสมออกมาแล้วยื่นให้ “กลางคืนยามนอนหลับให้อมแผ่นโสมไว้ในปาก ทั้งหมดมีสามแผ่น ทำอย่างต่อเนื่องสามวัน”

“มีเพียงสามแผ่นหรือ?”

จ้าวเฮ่าเจี๋ยมองแผ่นโสมเล็กๆ เบื้องหน้า แท้จริงแล้วเขาเองก็เคยเห็นโสมมาก่อน แต่เบื้องหน้านี้...เทียบกับที่เขาเคยเห็นมาแล้วกลับดูน่าสงสารกว่ามาก

“พี่หญิง ท่านเป็นสาวใช้ของท่านอ๋องมิใช่หรือ? ในเมื่อมาจากเมืองหลวง เหตุใดยากจนถึงเพียงนี้เล่า?”