ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 789

ตลอดการเดินทางหลิงเชี่ยนเอ๋อร์มุ่งหน้าไปยังทิศทางที่เข้าใกล้ตำแหน่งของพี่ชายตน รู้สึกกระวนกระวายภายในใจ

ทั้งๆ ที่พวกเขาจัดการเรื่องที่สมควรทำก่อนกลับเมืองหลวงไว้ดีแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นอุทกภัยเมืองผิงหยางเกิดขึ้นโดยบังเอิญได้ไม่นาน พวกเขาฉวยโอกาสกอบโกยทรัพย์สินก่อนจะจากไป ปัญหาที่เกิดขึ้นก็ไม่เกี่ยวข้องกับพวกเขา

เดิมทีขอเพียงพี่ใหญ่จัดการเรียบร้อยแล้วก็สามารถกลับเมืองหลวงได้ บัดนี้ยังไม่ยอมกลับจึงเรียกความสนใจจากคนมากมาย ตกลงเกิดเรื่องอันใดทำให้เสียเวลากันแน่?

ฉู่จวินถิงมุ่งหน้าไปยังเมืองผิงหยาง ราชครูกู้เองก็ไม่ใช่คนรับมือง่าย คงไม่เกิดเรื่องอันใดหรอกกระมัง?

เดิมทีนางอยากพาฉู่จวินถิงไปด้วยกัน ขอเพียงขัดขวางพวกเขาได้ ก็สามารถยื้อเวลาให้พี่ใหญ่ได้มากขึ้น ใครคิดเล่าว่าฉู่จวินถิงจะเป็นคนหัวรั้น ไม่สนใจนางเลยสักนิด!

นางไม่เชื่อหลอกว่าฉู่จวินถิงจะสามารถต้านทานความเย้ายวนได้ ไม่ว่าอย่างไรเขาก็เป็นบุรุษคนหนึ่ง จะโทษก็ต้องโทษซ่งรั่วเจินมีเล่ห์เหลี่ยมมากเกินไป ไม่เพียงมีราชครูกู้ ยังมีสองพี่น้องสกุลซ่งร่วมเดินทางอีกด้วย

ต่อให้ฉู่จวินถิงเกิดความคิด ก็ไม่อาจทำอันใดยามอยู่ต่อหน้าพวกเขาได้ น่าแค้นใจนัก!

“แม่นางหลิง อย่ากังวลเกินไปนักเลย พี่ใหญ่ของเจ้าไม่มีวันเป็นอันใด”

ฉู่เทียนเช่อเห็นหลิงเชี่ยนเอ๋อร์เงียบงันไม่พูดจาตลอดทาง ท่าทางวิตกกังวล จึงเป็นฝ่ายเปิดปาก

เขาย่อมสังเกตเห็นความเร่าร้อนยามหลิงเชี่ยนเอ๋อร์อยู่ต่อหน้าฉู่อ๋อง ตอนเผชิญหน้ากับเขากลับเย็นชาอย่างมาก รู้สึกไม่พอใจภายในใจอย่างสุดระงับ

หากไม่ใช่เพราะเห็นฐานะของสกุลหลิงไม่เลว หากได้เกี่ยวดองเป็นเครือญาติผ่านการแต่งงาน เขาก็จะมีกำลังสนับสนุนเพิ่มมากขึ้นอีกหนึ่งสายภายในราชสำนัก เขาถึงคร้านจะสนใจสตรีคนนี้!

“หวังว่าจะเป็นเช่นนั้น ตามหาพี่ใหญ่ไม่พบมาโดยตลอด หม่อมฉันรู้สึกกังวลอยู่บ้างเพคะ”

คิ้วหลิงเชี่ยนเอ๋อร์ขมวดมุ่นไม่คลายออกจากกัน “กลัวเพียงจะเกิดเรื่องใหญ่อันใดขึ้น หาไม่แล้วพี่ใหญ่ของหม่อมฉันก็คงไม่เสียเวลาอยู่ที่นี่ ยิ่งไปกว่านั้นได้ยินมาว่าพี่ใหญ่ของหม่อมฉันได้รับบาดเจ็บ บัดนี้ยังไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย...”

“สหายหลิงแข็งแรงมีความสามารถ ข้างกายมียอดฝีมืออยู่ คงไม่ใช่พวกเจ้าไปล่วงเกินศัตรูเข้าหรอกกระมัง?”