ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 809

“พี่สาม พวกเราไปเถอะ”

ซ่งรั่วเจินแย้มยิ้มราวกับว่าหมอกภายในดวงตาสลายไปแล้ว นางลากซ่งจืออวี้ เรียกเขาให้จากไปพร้อมกัน

เดิมทีก็มาลอบฟัง ฉู่จวินถิงและบิดาล้วนมีวิชายุทธ์ยอดเยี่ยม หากยังไม่ไป อีกเดี๋ยวจะต้องถูกจับได้แน่

ซ่งจืออวี้ถูกลากจากไปด้วยสีหน้าเหม่อลอย จนกระทั่งออกห่างแล้วถึงไม่อาจอดกลั้นไหวอีกต่อไป

“น้องหญิงห้า เจ้าพูดเถอะ ท่านอ๋องพูดจริงหรือ? ต่อให้สาบานก็ไม่จำเป็นร้ายแรงถึงเพียงนี้กระมัง?”

“ข้าเข้าวังรับราชการมาระยะหนึ่งแล้ว ได้ยินข่าวไม่น้อย ฉู่อ๋องเป็นผู้มีอนาคตที่สุดในบรรดาองค์ชายเชียวนะ!”

ซ่งรั่วเจิน “...”

“น้องหญิงห้า เจ้าเคยคิดหรือไม่หากแต่งกับฉู่อ๋องแล้ว วันหนึ่งได้กลายเป็นฮองเฮา นั่นยอดเยี่ยมมากนัก!” ซ่งจืออวี้ยิ้มแย้ม นั่นคืออยู่เหนือคนนับหมื่นอยู่ใต้เพียงคนเดียว!

“มีอะไรดีกัน?” ซ่งรั่วเจินเผยสีหน้าเฉยเมย “ท่านชอบฮองเฮามากหรือ?”

ซ่งจืออวี้ส่ายหน้า “ข้าย่อมไม่ชอบฮองเฮา แต่หากภายภาคหน้าเจ้าเป็น นั่นข้าก็ชอบแล้ว!”

“ท่านช่างเป็นพี่ชายของข้าโดยแท้!”

ซ่งรั่วเจินหัวเราะออกมา มองท่าทางของพี่สามก็รู้ได้ว่าปกติเขาไม่มีเรื่องใดให้รำคาญใจ คิดง่ายมาก หนำซ้ำยังมีความสุขมาก อันที่จริงกลับดีมากนัก

จากนั้นท้องฟ้ามืดมากขึ้นเรื่อยๆ ขณะซ่งรั่วเจินเตรียมพักผ่อน จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงเคาะประตู

“ก๊อกๆ”

“คุณหนู ฉู่อ๋องมาเจ้าค่ะ” ไป๋จื่อแจ้ง

ซ่งรั่วเจินเลิกคิ้ว ฉู่อ๋องมาดึกถึงเพียงนี้ คงไม่ใช่ได้พบบิดาและท่านตาแล้วก็มีเรื่องอย่างพูดกับนางหรอกกระมัง?

“เข้าใจแล้ว พวกเจ้าออกไปก่อนเถอะ”

ประตู “แอ๊ด” เปิดออก ซ่งรั่วเจินก็ได้เห็นฝ่ายชายยืนอยู่หน้าประตู