ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 843

เยี่ยนชิงอวี้สบตาลั่วกั๋วกงแวบหนึ่ง ฝ่ายหลังย่อมสังเกตเห็นปัญหา

“ชุลมุนอยู่นาน เจ้าเด็กตัวเหม็นคนนี้มีแม่นางที่ชมชอบตั้งแต่แรกแล้ว?” ลั่วกั๋วกงลดเสียงให้เบาลง “ข้ายังคิดว่าเจ้าจับคู่ยวนยางส่งเดชเสียอีก”

เยี่ยนชิงอวี้มองลั่วกั๋วกงอย่างไม่พอใจแวบหนึ่ง “พูดเหลวไหลอันใด? ข้าเป็นคนตาไม่มีแววถึงเพียงนั้นเชียวหรือ?”

หากเปลี่ยนเป็นเวลาปกติ นางก็คงไม่วู่วามเอ่ยเรื่องนี้ออกมา นางสังเกตเห็นว่านับตั้งแต่เนี่ยนชูมา หวยหลี่ก็ลอบมองนางไม่ใช่เพียงครั้งเดียว นี่ถึงตั้งใจถามดูสักหน่อย

เป็นมารดาย่อมรู้จักลูกชายดี นางเข้าใจดี!

งานเลี้ยงครั้งนี้ เหล่าผู้อาวุโสแย้มยิ้มเบิกบาน เหล่าคนรุ่นหลังกลับมีความคิดของตน

ลั่วชิงอินมองน้องชายของตนและพูดว่า “ท่านแม่ทำให้เจ้าถึงขั้นนี้แล้ว จากนี้ไปเจ้าต้องพยายามด้วยตนเองดีๆ ล่ะ”

“พี่หญิงรอง ไม่รู้ท่านกำลังพูดเหลวไหลอันใด?” ลั่วหวยหลี่พูดอย่างกระอักกระอ่วน

“เจ้าอย่าคิดว่าข้ามองไม่ออก ตั้งแต่เด็กเจ้าไม่ใช่ชอบไปเล่นกับน้องหญิงเนี่ยนชูของเจ้าหรอกหรือ? ทว่านับตั้งแต่ญาติผู้พี่ของนางมา ทุกครั้งนางก็ไล่ตามหลังญาติผู้พี่ของนาง”

“ตอนนั้นเจ้ายังโมโหเพราะเรื่องนี้อยู่เลย พูดด้วยความโมโหว่าภายภาคหน้าจะไม่ไปเล่นกับนางอีก จากนั้นเนี่ยนชูเองก็ไม่สนใจเจ้าแล้ว น่ากลัวว่าเจ้าเสียดายแทบแย่กระมัง?”

ลั่วชิงอินมองปราดเดียวก็มองลั่วหวยหลี่ได้อย่างทะลุปรุโปร่ง พวกเขาพี่น้องมีความสัมพันธ์ดีมาก แท้จริงแล้วก่อนหน้านี้นางก็จับได้แล้ว แต่เด็กคนนี้ปากแข็งไม่ยอมรับ

วันนี้มารดาเอ่ยขึ้นมา เนี่ยนชูเองก็ไม่ปฏิเสธ อย่ามองเพียงสีหน้าไม่สบอารมณ์ของเด็กคนนี้เชียว น่ากลัวว่ากำลังเบิกบานภายในใจ

“พี่หญิงรอง!” ลั่วหวยหลี่ตะโกนเรียกนางออกมาอย่างอดไม่ได้ ครู่ต่อมาหันมองรอบข้าง เห็นว่าไม่มีใครสนใจจึงพูด “ท่านอย่าพูดเหลวไหลอีก เดี๋ยวจะทำให้นางตกใจ”

ใบหน้าลั่วชิงอินประดับยิ้มกว้าง ความคิดเล็กๆ ของน้องชายถูกเปิดโปงจนหมดไม่ผิดไปดังคาด

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน