ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 849

“จิ่งเซิน ก็ถือเสียว่าในอดีตไม่มีอันใดเกิดขึ้น ก่อนหน้านี้ข้ารับปากเลือกชวีคั่วก็เพราะถูกครอบครัวบังคับ ข้าทำอันใดไม่ได้!”

เคอหยวนจื่อสบมองซ่งจิ่งเซินอย่างลึกซึ้ง “ข้ายอมรับก่อนหน้านี้ข้าผิดจริง ตอนนั้นเพราะท่านอยู่ข้างกายข้ามาโดยตลอด ข้าชินชากับการมีอยู่ของท่าน ไม่รู้ว่าท่านมีความสำคัญต่อข้ามากเพียงใด”

“ช่วงเวลานี้ นับตั้งแต่ท่านลืมข้าไป ข้าเจ็บปวดใจราวกับถูกมีดกรีด นี่ถึงรู้ว่าที่แท้ภายในใจข้าไม่อาจไม่มีท่านได้ ท่านสามารถมอบโอกาสให้ข้าสักครั้งได้หรือไม่?”

ซ่งรั่วเจินได้ยินถ้อยคำเหล่านี้ ภายในใจสะท้อนแววนึกสนุก เหตุใดเนื้อเรื่องคล้ายภรรยาตระหนักได้จึงไล่ตามง้อสามีเลยเล่า?

ในอดีตยามซ่งจิ่งเซินไล่ตามนาง นางกลับไม่รู้สึกอันใด คิดเพียงว่าซ่งจิ่งเซินเป็นคนไร้ศักดิ์ศรี บัดนี้จู่ๆ คนไร้ศักดิ์ศรีก็มีศักดิ์ศรีแล้ว นางถึงรู้ว่าชอบซ่งจิ่งเซินไปแล้ว?

นางหันมองทางซ่งจิ่งเซินอย่างอดไม่ได้ อยากรู้ว่าคนคลั่งรักอย่างเขาได้รู้สถานการณ์นนี้แล้วความคิดจะเปลี่ยนไปหรือไม่

ซ่งจิ่งเซินได้เห็นสายตาของซ่งรั่วเจินก็หยั่งเดาความคิดออกแล้ว กลอกตาขาวอย่างอดไม่ได้ เขาเป็นตัวโง่งมหลอกง่ายถึงเพียงนั้นเชียวหรือ?

เขาไม่ชอบเคอหยวนจื่อเสียหน่อย พูดไปแล้วก็แค่เห็นเขาเป็นกระเป๋าเงินเท่านั้น เพียงคิดว่าจากเขาไปแล้วก็ไม่มีชีวิตที่ดีอีก นี่ถึงหาทางตามตอแยเขาก็เท่านั้น

หากแต่งแม่นางเช่นนี้กลับไปจริง เขาก็ไม่รู้ว่าจะต้องถูกหลอกอีกมากน้อยเพียงใด

“เคอหยวนจื่อ ข้าพูดชัดเจนมากแล้ว ภายภาคหน้าอย่ามาตามรังควานข้าอีก อย่าคิดว่าเจ้าเป็นแม่นางในห้องหอคนหนึ่ง ข้าจะไม่สามารถทำอันใดเจ้าได้”

สีหน้าซ่งจิ่งเซินเย็นชา “คำพูดในอดีตของเจ้าเป็นเช่นไรเล่า? ตามตอแยเพียงฝ่ายเดียวรังแต่จะทำให้รู้สึกรำคาญ ตอนนี้ขอคืนให้เจ้าแล้ว ข้าไม่อยากเห็นหน้าเจ้าอีก”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน