หญิงสาวใสซื่อไร้เดียงสาดุจบุปผาสีขาว
บุรุษส่วนมากล้วนชมชอบหญิงสาวเช่นนี้
“รอข้าเสียใจภายหลัง เจ้าอย่าให้อภัยข้าเป็นอันขาด” ซ่งจิ่งเซินพูดเสียงแผ่ว ซวยจริงๆ
เห็นเคอหยวนจื่อโมโหจากไปแล้ว ซ่งรั่วเจินตบบ่าซ่งจิ่งเซิน “พี่สี่ ตอนนี้ข้าสงสัยเหลือเกินหากความทรงจำของท่านฟื้นคืนกลับมาแล้วจะเสียใจภายหลังที่ได้ทำเรื่องนี้หรือไม่”
“ที่ผ่านมาสมองของข้าต้องเสียไปแล้วแน่ถึงได้ชอบนาง บัดนี้คิดตกทั้งหมดแล้ว”
“ความรักระหว่างข้าและนางไม่ต้องพูดถึง ก็แค่ข้าชอบนาง นางกลับไม่จริงใจต่อข้าเลยสักเศษเสี้ยว นี่จะแต่งกลับไปให้ท่านพ่อท่านแม่โมโหข้ากระนั้นหรือ?”
ซ่งจิ่งเซินนึกถึงท่านลุงสามที่ตนยังไม่เคยพบหน้าก็ถูกสกุลกู้ขับไล่ไปแล้วท่านนั้น นั่นก็คือตัวอย่างอย่างไรเล่า!
“ข้าได้ยินมาว่านับตั้งแต่กู้ชิงเจ๋อถูกไล่ออกมา ฮูหยินก็หย่ากลับบ้านไป หลิ่วอวิ๋นเวยเองก็ตายไปแล้ว บัดนี้ดื่มเหล้าเมามาย ใช้ชีวิตอย่างไม่มีความสุข”
ซ่งรั่วเจินเลิกคิ้วเรียวยาวดุจกิ่งหลิว “เพิ่งกลับมาไม่ใช่หรือ ท่านก็รู้เรื่องมากถึงเพียงนี้แล้ว?”
“ย่อมเป็นเช่นนั้น ข่าวของพี่สี่เจ้าไม่ใช่เรื่องคุยโวโอ้อวดอย่างแน่นอน ข้าไม่อยากหลงใหลไม่ลืมหูลืมตาเหมือนเขา บัดนี้แย่แล้วกระมัง?” ซ่งจิ่งเซินเผยสีหน้าภาคภูมิใจ
ซ่งรั่วเจินนึกถึงท่านลุงสามที่ถูกตัดขาดความสัมพันธ์ท่านนี้ มีบางคนรนหาที่ตายด้วยตนเองโดยแท้
“แม้ว่าเขาออกจากสกุลกู้ แต่ในมือมีที่นาและร้านค้า ยังไม่ถึงขั้นตกอับ เพียงแต่เรื่องถูกคนเย้ยหยันกลับไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้”
“เหตุที่ข้ารู้เรื่องนี้ ก็เพราะหลังเขาดื่มเหล้าจนเมาเมื่อวานนี้ก็อาละวาด โชคดีอยู่ในร้านเหล้าของพวกเรา”
“เช้าวันนี้เถ้าแก่มารายงานเรื่องนี้ ได้ยินมาว่าระยะนี้เขาไม่ใช่เพิ่งเมาอาละวาดเป็นครั้งแรก ก่อนหน้านี้อ้างฐานะนายท่านสามสกุลกู้ คนภายนอกต่างพากันยกย่อง บัดนี้กลายเป็นตัวตลก ย่อมต้องรู้สึกทรมานเกินกว่าจะยอมรับได้”


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
ขอบคุณที่ให้อ่านฟรีนะคะ แต่การเติมเงินใช้เป็นเพียงบัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น...