ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 852

“คุณชายอวิ๋น ท่านก็มาดูงิ้วเหมือนกันหรือ?”

ลั่วหวยหลี่ลอบสงสัยในใจ รู้สึกว่าไม่ค่อยถูกต้องนัก เมื่อวานตอนกินข้าวที่เรือนสกุลซ่ง พวกเขาก็พูดแล้วว่าวันนี้จะมาดูงิ้ว

ตามหลักแล้ว อวิ๋นเฉิงเจ๋อควรหลีกเลี่ยงคำครหาถึงจะถูก แต่เขาก็มาเสียอย่างนั้น คงไม่ได้กลัวว่าเขาจะรังแกเนี่ยนชูหรอกนะ?

“อืม” อวิ๋นเฉิงเจ๋อตอบรับ สายตากลับไปตกที่ร่างอวิ๋นเนี่ยนชู

เขาพบว่าแม่นางผู้นี้นอกจากตอนแรกที่เหลือบมองเขาแวบหนึ่งก็เสสายตาไปทางอื่น ท่าทางเหมือนไม่สนใจเขากระนั้น

ลำคอเขาตีบตัน นางไม่เคยเมินเฉยต่อเขาเช่นนี้มาก่อนเลย

บริเวณที่ห่างจากคนทั้งสามไม่ไกล ซ่งรั่วเจินกับซ่งจิ่งเซินกำลังแทะเมล็ดแตงพลางชมดูความครึกครื้น

“เหตุใดอวิ๋นเฉิงเจ๋อจึงโผล่มาปุบปับได้เล่า?”

ซ่งจิ่งเซินชมฉากสนุกตรงหน้า พบว่าสถานการณ์เหมือนจะไม่เป็นไปตามที่คิดไว้สักเท่าไร เดิมทีเห็นอวิ๋นเนี่ยนชูกับลั่วหวยหลี่กำลังคุยกันถูกคอก็รู้สึกว่าสองคนนี้ไม่แน่ว่าอาจลงเอยด้วยกันได้ก็เป็นได้

ตอนนี้ดีนัก อยู่ดีๆ ก็มีโผล่มาอีกคน

ซ่งรั่วเจินไม่ประหลาดใจเกี่ยวกับเรื่องนี้เลยสักนิด เมื่อครู่นางเลือกร้านค้าใกล้ๆ นี้กับซ่งจิ่งเซินได้แล้ว หลังเตรียมการเสร็จก็คิดว่าจะกลับไป แต่แล้วก็พบว่าโรงละครงิ้วอยู่ที่นี่พอดีจึงแวะเข้ามาดูสักหน่อย

แม้จะบอกว่าตั๋วเข้าชมหายาก แต่ซ่งจิ่งเซินเป็นใครกัน?

ในเมืองหลวงไม่ว่าจะเป็นของกินของดื่มหรือว่าเครื่องนุ่งห่ม ซ่งจิ่งเซินก็สามารถสรรหาสิ่งที่ดีที่สุดมาได้อย่างแน่นอน

ด้วยเหตุนี้ คนทั้งสองจึงเข้ามาได้อย่างราบรื่น ทั้งยังหาตำแหน่งที่เหมาะสมกับการชมเรื่องสนุกอย่างยิ่งได้อีกด้วย

“น้องหญิงห้า สิ่งที่อนุอวิ๋นพูดคงเป็นเรื่องจริงสินะ? อวิ๋นเฉิงเจ๋อกับอวิ๋นเนี่ยนชูมีความสัมพันธ์ไม่ธรรมดาต่อกัน” ซ่งจิ่งเซินเลิกคิ้ว แฝงแววครุ่นคิดอยู่หลายส่วน

ซ่งรั่วเจินมองเขาอย่างสงสัย “ไยจึงพูดเช่นนี้?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน