ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 891

เมื่อฮองเฮาได้ยินคำพูดของลู่หมิ่นฮุ่ย ก็ย่อมเข้าใจความนัยลึกซึ้งที่แฝงอยู่ในนั้น

สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นบุญคุณในการช่วยชีวิต เพียงแค่เอ่ยปาก ตราบใดที่อีกฝ่ายสามารถทำได้ ก็ย่อมไม่มีทางปฏิเสธ

เมื่อนึกถึงตอนที่ข่าวการตายของแม่ทัพซ่งถูกส่งกลับมา สถานการณ์ของสกุลซ่งก็ย่ำแย่ลงในทันที ทุกคนต่างคิดว่าไม่นานสกุลซ่งคงจะเลือนหายไปจากเมืองหลวง

เพราะอย่างไรเสีย ไร้ซึ่งอำนาจหนุนหลัง อีกทั้งพวกเขายังเป็นตระกูลใหญ่โตที่มีทรัพย์สมบัติมากมาย ย่อมต้องกลายเป็นเป้าหมายที่ทุกคนจ้องตาเป็นมันโดยไม่ต้องสงสัย

หากมิใช่เพราะซ่งหลินไม่อยู่ สกุลหลินก็คงไม่กล้าดูแคลนซ่งรั่วเจิน เกรงว่านางคงได้เป็นฮูหยินหลินโหวไปตั้งนานแล้ว และเรื่องราวในภายหลังก็คงไม่เกิดขึ้น

ขณะที่กำลังสนทนากันอยู่นั้น ฉู่มู่เหยาก็มาถึง

“เสด็จแม่ ข้าก็ว่าอยู่ ไฉนกลางวันแสก ๆ ถึงให้ทุกคนออกไปที่ด้านนอก ที่แท้เป็นเพราะท่านน้ามาเยือนนี่เอง”

เมื่อฉู่มู่เหยาก้าวเข้ามาก็ได้กลิ่นหอมฉุยระลอกหนึ่ง สายตาของนางจับจ้องไปที่ปิ้งย่างบนโต๊ะ กลิ่นหอมลอยออกมาจากสิ่งนี้ ทว่านางยังคงกล้าวทักทายอย่างสุภาพ

“ข้าเห็นว่าพอเจ้าเข้ามา สายตาก็จับจ้องอยู่ด้านบนนั้นทันที รีบลองชิมตอนที่ยังร้อนเถิด นี่เป็นอาหารที่เพิ่งได้รับความนิยมในเมืองหลวง กิจการนั้นเรียกได้ว่าดีมาก” ลู่หมิ่นฮุ่ยกล่าวพร้อมรอยยิ้ม

ฉู่มู่เหยาได้ยินเช่นนั้น ดวงตาก็ฉายแววตื่นเต้นขึ้นมา นางเอ่ยอย่างตื่นเต้นว่า “คงมิใช่ว่าพี่สะใภ้ของข้าคิดค้นขึ้นมาหรอกหรือ?”

ลู่หมิ่นฮุ่ยกลั้นหัวเราะไม่อยู่ “เจ้านี่ฉลาดจริง ๆ เดาถูกด้วย!”

“ไฉนพอเอ่ยปากก็พูดจาส่งเดช? อย่างไรเสียก็เป็นถึงองค์หญิง พูดจาต้องรอบคอบบ้าง หากเรื่องนี้แพร่ออกไป มิรู้ว่าจะถูกผู้คนพูดถึงเช่นไร” ฮองเฮาขมวดคิ้วกล่าว

ฉู่มู่เหยาแลบลิ้นออกมา นางมิได้ใส่ใจเลยสักนิด อย่างไรซ่งรั่วเจินก็ต้องกลายเป็นพี่สะใภ้ของนางอย่างแน่นอน ต่อให้เสด็จแม่ไม่พอใจก็ไม่มีประโยชน์

“ร้านค้าที่สกุลซ่งเปิดเมื่อไม่นานมานี้ รสชาติช่างยอดเยี่ยมจริง ๆ แต่ก่อนข้ามิเคยคิดว่าตัวเองจะตะกละถึงเพียงนี้ ตอนนี้ไม่ได้กินสองวันก็รู้สึกอยากกินอีกแล้ว”

ฉู่มู่เหยาพูดไปพลางลองชิมไปคำหนึ่ง ทันใดนั้นนางก็เบิกตากว้างด้วยความตื่นตะลึง “ก็เป็นเนื้อย่างเหมือน ๆ กัน เหตุใดเนื้อย่างที่สกุลซ่งทำออกมาถึงได้อร่อยเช่นนี้?”