ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 9

“นางย่อมเป็นคนใจดีและใจกว้าง นางเป็นคุณหนูตระกูลฉิน ฐานะไม่ต่ำกว่าเจ้า แต่เพราะข้ายอมรับเจ้า เจ้ากลับมีจิตใจคับแคบ เทียบกับนางไม่ได้เลยแม้แต่น้อย และไม่มีวาสนาพอรับน้ำใจของนางได้!”

หลินจือเยว่คว้าสร้อยข้อมือไปและสวมไว้ที่ข้อมือตนเอง

ซ่งรั่วเจินยกคิ้วขึ้น คดีไขได้แล้ว เป็นฉินซวงซวงจริง ๆ ด้วย!

“ฮูหยินซ่ง เรื่องนี้ต้องคิดให้รอบคอบ!”

หลินรั่วหลานร้อนใจมาก สองปีนี้นางนำเงินของตระกูลซ่งไปใช้ชีวิตอย่างสบาย ออกไปที่ใดก็มีแต่คนอิจฉา นางใช้ชีวิตกินดีอยู่สบายจนเคยชินแล้ว ไหนเลยจะยอมกลับไปใช้ชีวิตลำบากแบบเดิมได้?

หากซ่งรั่วเจินไม่แต่งงานเข้ามา จวนหลินโหวก็จะว่างเปล่า อย่าว่าแต่ชีวิตที่กินดีอยู่สบายเลย เงินที่มีก็ชักหน้าไม่ถึงหลัง แม้แต่เงินที่จะจ่ายให้คนรับใช้ก็ไม่มี

“ความสัมพันธ์ของสองตระกูลดีเพียงนี้ จะขาดสะบั้นเพราะเรื่องเล็กน้อยนี้ได้อย่างไร? เยว่เอ๋อร์ยังหนุ่ม เพียงแค่หลงผิดไป รอให้เวลาผันผ่านย่อมรู้ว่ารั่วเจินต่างหากที่เป็นคู่ครองที่ดี”

หลิ่วหรูเยียนปัดมือของหลินรั่วหลานออก “ไม่จำเป็น ลูกสาวของข้าไม่จำเป็นต้องอดทนรอให้ใครกลับใจ การหมั้นหมายล้มเลิกแต่เพียงเท่านี้ เราทั้งสองต่างก็เป็นคนที่มีศักดิ์ศรี แยกจากกันด้วยดีเถิด”

“ท่านโหวเป็นคนที่มุ่งมั่นในรักจริง พวกเราในฐานะผู้ใหญ่ เหตุใดถึงไม่ส่งเสริมเขาให้ได้สมใจหวัง? นี่ก็นับว่าเป็นเรื่องที่ดีของเมืองหลวงเช่นกัน”

“ส่งแขก”

ภายใต้การขับไล่ไสส่งของหลิ่วหรูเยียน หลินรั่วหลานและหลินจือเยว่ทำได้เพียงจากไป

“ลูกชายของนางตั้งใจจะแต่งงานกับฉินซวงซวงอยู่แล้ว แต่นางยังพูดว่าต้องคิดให้รอบคอบ แม่ไม่เคยคิดว่าจวนหลินโหวจะมีเล่ห์เหลี่ยมมากมายเช่นนี้เลย!”

หลิ่วหรูเยียนยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธ หากไม่เห็นแก่หน้าตาของตระกูลซ่ง นางคงจะถือไม้กระบองไล่ตะเพิดพวกเขาให้ออกไปเสีย

“นึกถึงคราแรกที่หลินจือเยว่มาสู่ขอ เขามีท่าทีถ่อมตัวมากแค่ไหน แต่ตอนนี้เมื่อเขาได้สร้างผลงานมีความสำเร็จ กลับหยิ่งผยอง แม่คิดว่าเขาก็คงมิใช่คนดีอะไร โชคดีที่เจ้าไม่ได้แต่งเข้าไป มิฉะนั้นคงจะทำลายชีวิตเจ้าทั้งชีวิต!”

“ท่านแม่ ท่านไม่จำเป็นต้องโกรธเพราะคนเช่นนี้ คนทำอะไรไว้สวรรค์ย่อมมองเห็น ผู้ที่ทรยศไม่ซื่อสัตย์ไม่มีทางมีจุดจบที่ดีหรอกเจ้าค่ะ”

ซ่งรั่วเจินมีแววตาเจ้าเล่ห์ นางสังเกตเห็นว่าหลังจากที่พวกเขาถอนหมั้น โชคชะตาของหลินจือเยว่ก็เริ่มเปลี่ยนไป

เดิมทีนางไม่ต้องการเข้าไปพัวพันกับพระเอกนางเอกมากนัก เพราะในฐานะที่เป็นตัวประกอบที่ต้องตายอย่างน่าสังเวช การเข้าใกล้พวกเขาจะทำให้เกิดความโชคร้าย แต่เหตุการณ์หลาย ๆ อย่างในตอนนี้ไม่ใช่สิ่งที่นางหลีกเลี่ยงได้แล้วจบกันไป เห็นได้ชัดว่าฉินซวงซวงเพ็งเล็งมาที่พวกเขาตลอดเวลา

เลือกสิ่งของแบบนี้ให้พี่ชายรองของนาง และยังให้คนมาฝังสิ่งที่มีผลกระทบต่อโชคชะตาของคนในตระกูลที่ใต้สระบัว...

เจ้าไม่ทำร้ายข้า ข้าก็ไม่ทำร้ายเจ้า แต่เมื่อเจ้ามารังแกถึงหน้าประตู ข้าก็ไม่มีทางยอมอดทน!

จนกระทั่งกลับมาที่ห้อง ซ่งรั่วเจินจึงรู้สึกเหนื่อยล้า ร่างกายนางรู้สึกอ่อนแรง หลังจากทะลุมิติมาก็เกิดเรื่องมากมาย รอให้นางได้นอนพักผ่อนดี ๆ สักคืน วันพรุ่งนี้ค่อยไปหาคนมาชำระบัญชีแค้นแล้วกัน

“ข้าได้ยินว่าหลินโหวมาเพื่อขอโทษ แต่คุณหนูก็ยังไม่ยอมให้อภัย ไม่รู้ว่าเหตุใดต้องแสดงท่าทางเช่นนั้น ตอนนี้หลินโหวกลับไปแล้ว คุณหนูก็คงจะแต่งไม่ออกแล้วมิใช่หรือ?” เพ่ยหลานบ่นออกมา

“เพ่ยหลาน เจ้าพูดอะไรของเจ้า? วันนี้หลินโหวกับฉินซวงซวงมารังแกคุณหนู เหตุใดถึงต้องทนรับความอัปยศนี้เอาไว้ด้วย?”

“คุณหนูของเราเป็นคุณหนูตระกูลใหญ่ ก่อนหน้านี้มีบุรุษหลายคนในเมืองหลวงมาสู่ขอ บัดนี้วันแต่งงานกลับเข้าประตูพร้อมกับภรรยาที่ตำแหน่งเท่ากัน นี่คือการเหยียดหยามชัด ๆ !”

เฉินเซียงโกรธมาก ทั้งใจล้วนเป็นห่วงซ่งรั่วเจิน “ฉินซวงซวงผู้นั้นเห็นได้ชัดว่าเป็นนางจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ ข้าได้ยินคนใช้ของนางบอกว่าตอนท่านโหวยังอยู่ที่ชายแดน นางก็ไปเกาะแกะพัวพันกับท่านโหวแล้ว”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน