ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 901

เห็นว่าเพียงฉู่จวินถิงเข้ามาก็พูดเข้าประเด็นถึงเรื่องนี้ ไม่คิดพูดอ้อมค้อม ฮองเฮาเกิดความรู้สึกสับสนขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

“บัดนี้ภายในสายตาเจ้ายังมีข้าเสด็จแม่คนนี้อยู่หรือไม่?”

“ที่ผ่านมาเจ้ามักมาเยี่ยมเยียนเสด็จแม่ แต่วันนี้ดูเถอะ นอกจากมาหาครั้งก่อนหลังเพิ่งกลับมา ก็แทบไม่เห็นตัวเจ้าอีก คงไม่ใช่ว่าเสด็จแม่ไม่อนุญาตเจ้าเรื่องงานแต่งนี้ เจ้าก็ไม่ต้องการแม้แต่เสด็จแม่แล้วกระมัง?”

ภายในเสียงฮองเฮาเจือความขุ่นเคืองหลายส่วน นางให้ความสำคัญต่อลูกชายคนนี้ที่สุด ไม่รู้ว่าทุ่มเทกับเขาไปมากน้อยเพียงใด ปรากฏว่าบัดนี้กลับดีนัก ถึงขั้นห่างเหินกับนางเพราะแม่นางคนหนึ่ง

ฉู่อวิ๋นกุ่ยทางด้านข้างได้ยินท่าทีผ่านคำพูดของเสด็จแม่ รับรู้ได้ว่าต่อจากนี้จะต้องระบายความทุกข์ใจออกมาแน่ เอ่ยปากอย่างอดไม่ได้

“เสด็จแม่ เสด็จพี่กตัญญูต่อท่านมาโดยตลอด หลังกลับมาแล้วก็งานยุ่ง นี่ถึงมาน้อยครั้งนัก แต่เสด็จพี่ก็นำของขวัญกลับมาให้เสด็จแม่ไม่น้อย นั่นล้วนเลือกมาด้วยความตั้งใจพ่ะย่ะค่ะ”

ฮองเฮาเหล่มองฉู่อวิ๋นกุยแวบหนึ่ง รู้ว่าพวกเขาสองพี่น้องมีความสัมพันธ์อันดีต่อกัน ปกติก็มักช่วยเหลืออีกฝ่าย

นางยังไม่ทันพูดอันใด อวิ๋นอ๋องก็รีบช่วยอธิบาย กระนั้นนางกลับรู้ว่าของขวัญเหล่านั้นที่จวินถิงนำมาล้วนใส่ใจอย่างแท้จริง

คนในวังได้เห็น ทุกคนล้วนชมออกมาอย่างอดไม่ได้

“เสด็จแม่เลี้ยงดูลูก เป็นผู้ที่ลูกรักและเคารพ ลูกย่อมต้องแสดงความกตัญญูอย่างดี” ฉู่จวินถิงเอ่ยออกมา

สีหน้าของฮองเฮาถึงดีขึ้นหลายส่วน นางรู้ว่าลูกชายสองคนนี้ของตนล้วนกตัญญูอย่างมาก ทุกคนในเมืองหลวงต่างรู้ดี

นอกจากเรื่องแต่งงานแล้ว ระหว่างพวกเขาแม่ลูกไม่มีความขัดแย้งใด บัดนี้คิดๆ ดูแล้ว แท้จริงแล้วภายในใจนางเองก็คิดว่าเกิดแม่ลูกเกิดความขัดแย้งเพราะแม่นางคนหนึ่ง ไม่เหมาะสมยิ่งนัก

“เจ้าตัดสินใจจะแต่งงานกับซ่งรั่วเจินจริงหรือ?” ฮองเฮาเอ่ยปากถาม

ลู่หมิ่นฮุ่ยทางด้านข้างเห็นพี่สาวเอ่ยถึงเรื่องนี้ ทันใดนั้นภายในสายตาทอประกายระยับ ขยิบตาให้ฉู่จวินถิง มีเรื่องสนุกแล้ว!

“ชาตินี้ลูก นอกจากรั่วเจินแล้ว ไม่มีวันแต่งกับผู้ใด”