ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 900

ซ่งปี้อวิ๋นเห็นซ่งรั่วเจินถึงขั้นรับปากแล้ว รู้สึกดีใจอย่างอดไม่ได้ สายตากลับโหดเหี้ยมคล้ายอาบยาพิษ

ช่างเป็นนางแพศยาโดยแท้!

พวกเขาดีชั่วอย่างไรก็เป็นญาติกัน เมื่อครู่ยามนางเอ่ยปาก ซ่งรั่วเจินไม่ยอมถอยเลยแม้แต่น้อย ทว่าเพียงฉู่มู่เหยาเอ่ยปาก ก็รับปากในทันทีทันใด นี่คือกำลังตบหน้านางอย่างแท้จริง!

เสิ่นหวยอันกลับไม่สบอารมณ์ เขาสังเกตเห็นความนัยในคำพูดของซ่งรั่วเจิน ทว่าอีกฝ่ายพูดถึงเพียงนี้แล้ว เขาทำได้เพียงยิ้มรับ

หลังออกจากร้านอาหาร ซ่งรั่วเจินและซ่งจิ่งเซินขอแยกออกไปก่อนเพื่อหาร้านอาหารที่เหมาะสมแห่งอื่นในละแวกใกล้เคียงนี้ต่อ

“น้องหญิงห้า เจ้าไม่ตามไปดูกับพวกเขาหรือ?”

“ไอ้คนหน้าตาไม่น่าไว้ใจคนนั้น เพียงมองปราดเดียวก็รู้ว่าไม่ใช่คนดีอะไร หากเกิดแผนชั่วอันใดขึ้นมา ข้าคิดว่าเจ้าจะห้ามไว้เสียอีก”

ซ่งจิ่งเซินเลิกคิ้ว สายตาตกลงบนเงาร่างของสามคนทางด้านหลังที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล “ซ่งปี้อวิ๋นและคนผู้นั้นมีความสัมพันธ์ไม่ธรรมดา ระยะก่อนข้าเคยพบโดยบังเอิญ ยังคิดว่าพวกเขาจะแต่งงานกันเสียอีก”

“เสิ่นหวยอันย่อมต้องการสู่ขอองค์หญิงกลับไป บัดนี้ใช่ว่าไม่มีโอกาส กำลังคิดหาทางทำให้มู่เหยาชอบเขา ย่อมไม่เล่นลูกไม้ตุกติกอย่างอื่น ดังนั้นยังไม่ต้องกังวลชั่วคราวเจ้าค่ะ”

ซ่งรั่วเจินยิ้มบางๆ “ตอนนี้ข้าเกลี้ยกล่อมมู่เหยาไปก็ไม่มีประโยชน์ ก่อนเรื่องมากมายเกิดขึ้น คำพูดของผู้อื่นไม่มีวันทำให้คนเชื่อ ตรงข้ามกันจะทำให้คนรังเกียจ”

“ข้าเห็นว่ามู่เหยาเองก็เป็นคนมีเหตุผลคนหนึ่ง แม้ว่ามีความรู้สึกดีอยู่บ้าง แต่ก็ยังไม่ถึงขั้นจมจนถอนตัวไม่ขึ้น ตรงข้ามกันมิสู้ให้นางเห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของเสิ่นหวยอันเองกับตา”

บนโลกนี้มีคนไม่ถึงทางตันไม่ยอมหันหลังกลับมากมายนัก มู่เหยาสำคัญต่อนางมาก ดังนั้นจึงไม่หวังให้นางเลือกว่าจะเชื่อผู้ใดระหว่างตนเองและผู้มีบุญคุณช่วยชีวิต

เช่นนี้แล้ว ต่อให้สุดท้ายพิสูจน์ว่านางถูก ความสงสัยที่แทรกเข้ามาระหว่างทางนี้กลับไม่ใช่เรื่องดี ดังนั้นพูดบอกใบ้ชี้แนะต่างหากถึงจะเหมาะสมที่สุด