ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 925

ฉู่มู่เหยาจมอยู่ในความเงียบ ในใจของนางมีเสิ่นหวยอันอยู่

อาจเป็นเพราะเป็นครั้งแรกที่มีคนแสดงความรู้สึกกับนางอย่างตรงไปตรงมาเช่นนี้ โดยเฉพาะหลังจากที่เคยมีบุญคุณในการช่วยชีวิตแล้ว นางเห็นว่าตัวของเสิ่นหวยอันตกอยู่ในอันตราย แต่ยังคงจับมือของนางไว้แน่น

ตอนนั้นนางมองเห็นเลือดสด ๆ จากมือของเสิ่นหวยอันหยดลงมากับตา แต่เขากลับยังคงปลอบนางว่าอย่ายอมแพ้ เขาจะช่วยนางขึ้นมาให้ได้อย่างแน่นอน

ตั้งแต่วินาทีนั้น นางก็รู้สึกว่าเสิ่นหวยอันแตกต่างจากบุรุษคนอื่น ๆ

แต่ซ่งรั่วเจินได้บอกนางถึงความเป็นไปได้อีกอย่างหนึ่ง

ความจริงใจสามารถเปลี่ยนแปลงได้ในชั่วพริบตา อีกอย่างนางเองก็ไม่รู้ว่าหัวใจของคนคนหนึ่งจะสามารถแบ่งออกเป็นหลาย ๆ ส่วนได้จริงหรือไม่

ซ่งปี้อวิ๋นคอยตามอยู่ข้างกายเสิ่นหวยอันตลอด ทั้ง ๆ ที่เขาเองก็รู้สึกว่าซ่งปี้อวิ๋นน่ารำคาญ แต่ตลอดมา เขาใจไม่แข็งพอที่จะปฏิเสธอย่างตรงไปตรงมา

“พี่สะใภ้ ถ้าเป็นเสด็จพี่สาม เขาคงจะไม่ปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นใช่หรือไม่?” อยู่ ๆ ฉู่มู่เหยาก็ถามขึ้นมา

นางรู้ดีว่าสตรีที่ชอบเสด็จพี่มีมากมายเพียงใด ในทุก ๆ วัน ผู้ที่คิดหาทางเข้าหามีมากมายนับไม่ถ้วน แต่เสด็จพี่ไม่ว่าจะก่อนหน้านี้หรือตอนนี้ก็ไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์กับสตรี ๆ เหล่านั้นมากนัก

ชอบก็คือชอบ ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ ไม่มีการใจไม่แข็งพอ

ซ่งรั่วเจินได้ยินคำพูดของฉู่มู่เหยา ก็รู้ว่านางได้ตระหนักถึงเรื่องนี้แล้ว

พวกบุรุษชั่วหลายครั้งมักจะมีสิ่งที่เหมือนกัน พวกเขาไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าการมีปรากฏตัวของอีกคนจะทำให้สตรีที่ชอบเขาเจ็บปวด แต่เขาก็แค่ชอบที่จะมีความสัมพันธ์กับสตรีหลายคน

ยอมให้สตรีต้องเสียใจ แต่ไม่ยอมละทิ้งความหยิ่งยโสของพวกเขา

“ในใจองค์หญิงคงจะรู้ดีอยู่แล้ว” ซ่งรั่วเจินจับมือฉู่มู่เหยาเอาไว้ “องค์หญิงคือสตรีที่ดี บุรุษดี ๆ บนโลกนี้มีมากมาย คนที่ชอบองค์หญิง อยากทำดีกับองค์หญิงก็มีไม่น้อย”