ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 929

ฉู่มู่เหยาได้ยินถ้อยคำนี้ก็รู้สึกเพียงว่าน่าขันเป็นพิเศษ หน้าเปื้อนโดยไม่ตั้งใจ จะต้องใช้เวลาเช็ดนานมากถึงเพียงนั้นเชียวหรือ?

ยิ่งไปกว่านั้น ชายหญิงยังไม่ออกเรือน เดิมทีก็ไม่พึงชิดใกล้ ทว่าสองคนนี้ไม่เพียงไม่ระวังระยะห่าง ตรงข้ามกันยังใกล้ชิดกันต่อหน้าคนมากถึงเพียงนี้

เมื่อครู่ตอนนางมา เห็นได้ชัดว่าทุกคนล้วนซุบซิบกันว่าพวกเขาสองคนเหมาะสมกัน อีกไม่นานก็น่าจะหมั้นหมายกันแล้ว

“พวกเจ้าเกี่ยวข้องกันหรือไม่ เกี่ยวอันใดกับข้าด้วยเล่า? วันนี้ข้ามาก็เพื่อแสดงความยินดีที่พวกเจ้าเปิดร้านอาหาร”

ใบหน้าฉู่มู่เหยาไร้คลื่นอารมณ์ ไม่มีความหึงหวงน่ารำคาญของแม่นางในห้องหอเลยแม้แต่น้อย ชนิดที่ว่ายังเจือความไม่เข้าใจอีกหลายส่วน คล้ายไม่เข้าใจเหตุใดเสิ่นหวยอันจึงมีท่าทีเช่นนี้

เสิ่นหวยอันเห็นท่าทีเช่นนี้ของฉู่มู่เหยา ลอบตกตะลึงภายในใจในทันใด องค์หญิงที่เป็นเช่นนี้ก็คล้ายตอนทั้งสองคนเพิ่งรู้จักกัน ห่างเหินอย่างมาก ทำให้คนไม่กล้าเข้าใกล้

จนกระทั่งครั้งก่อนเขายื่นมือออกไปช่วยเหลือ ทำให้องค์หญิงหวั่นไหว ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาจึงกลายเป็นใกล้ชิดกันขึ้นมา

คิดไม่ถึง วันนี้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่คล้ายกลับไปเป็นเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว จะเป็นเช่นนี้ไม่ได้เป็นอันขาด!

ตอนอยู่ที่บ้านเขาปล่อยข่าวออกไปแล้ว ต่อให้เป็นพี่ชายสายตรงท่านนั้น ก็ไม่สามารถเหยียบศีรษะของเขาได้!

“มู่เหยา ข้ารู้ว่าท่านกำลังโมโห ท่านตีข้าก็ได้ ด่าข้าก็ดี ขอเพียงอย่าเย็นชาต่อข้าเช่นนี้อีก ดีหรือไม่?”

เสิ่นหวยอันลดเสียงให้เบาลง วางท่าทีต่ำต้อยอย่างมาก

“ท่านอยากให้ข้าทำอันใดก็ได้ ข้าจะไปทำตามที่ท่านบอก ขอเพียงท่านยอมสนใจข้า”

ฉู่มู่เหยามองท่าทางถ่อมตนของเสิ่นหวยอัน ปากยังพูดจาหวานล้ำหลายประโยค ก่อนหน้านี้นางได้ยินถ้อยคำเหล่านี้ รู้สึกว่าภายในใจหวานล้ำคล้ายกินน้ำผึ้งก็มิปาน เดิมทีก็ไม่คิดถึงเรื่องอื่น

เพราะนางเห็นท่าทางของเสด็จแม่และสนมคนอื่นยามอยู่ต่อหน้าเสด็จพ่อจนคุ้นชินแล้ว แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยเห็นผู้ชายถ่อมตนเช่นนี้มาก่อน นี่ก็เพื่อเอาใจให้ตนดีใจ