ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 930

ทุกคนล้วนร้องจิ๊ออกมาอย่างเสียดาย เพียงแค่พระหยกองค์นี้ราคาก็ไม่ธรรมดาแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงวันแรกของการเปิดร้าน ที่ต้องระวังที่สุดก็คือสิ่งเหล่านี้

ทุกคนเองก็เก้อกระดากเกินกว่าจะพูดออกมาโดยตรง แต่กลับรู้ดีภายในใจว่าเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น น่ากลัวว่าการค้าของร้านนี้ไม่มีวันเจริญรุ่งเรือง

“ปี้อวิ๋น ตกลงเจ้าเป็นอะไรไป?”

สายตาเสิ่นหวยอันสะท้อนความไม่พอใจ แม้แต่เสียงเองก็เจือคำตำหนิ

ของที่ฉู่มู่เหยามอบให้จะต้องไม่ธรรมดา สิ่งของภายในวังล้วนไม่แย่ ยิ่งไปกว่านั้นนางเห็นตนเป็นคนในดวงใจ จะต้องตั้งใจเลือกออกมาอย่างดีแน่

บัดนี้เขาก็ชักหน้าไม่ถึงหลังอยู่แล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดว่าเทพเจ้าแห่งโชคลาภนี้เป็นมงคลเยี่ยงไร ต่อให้ภายภาคหน้าไม่มีเงินจริง นำไปขายก็ได้เงินมหาศาล!

บัดนี้กลับดี แตกไปเช่นนี้แล้ว

“หวยอัน ไม่ใช่ข้าจริงๆ เมื่อครู่ข้ายังไม่ทันยื่นมือออกไป สาวใช้คนนั้นก็ปล่อยมือแล้ว ดังนั้นของจึงตกพื้นแตก”

ซ่งปี้อวิ๋นเผยสีหน้าอึดอัดคับข้องใจ นางบริสุทธิ์ใจอย่างแท้จริง ของดีล้ำค่าถึงเพียงนี้ นางอยากจะรับไปดีๆ ใครคิดเล่าว่าจะเกิดผลลัพธ์เช่นนี้?

เพียงชุ่ยจูได้ยินก็รีบพูดว่า “องค์หญิง ไม่ใช่บ่าวไม่ระวังนะเจ้าคะ เมื่อครู่บ่าวเพิ่งส่งเทพเจ้าแห่งโชคลาภให้แม่นางซ่ง แต่ไม่รู้เพราะเหตุใดนางถึงปล่อยมืออย่างกะทันหัน”

สาวใช้อีกคนพยักหน้าไม่หยุด “องค์หญิง บ่าวเองก็เห็นแล้ว จู่ๆ แม่นางซ่งก็ปล่อยมือออกเจ้าค่ะ”

“แม่นางซ่งแปลกยิ่งนัก องค์หญิงของพวกเรามอบของขวัญให้ดีๆ ไม่ได้ล่วงเกินท่านเสียหน่อย เหตุใดต้องทำเช่นนี้ด้วย?” ชุ่ยจูพูดอย่างสงสัย

เดิมทีเสิ่นหวยอันก็ไม่สงสัยฉู่มู่เหยา เพียงแต่สบมองซ่งปี้อวิ๋นอย่างไม่สบอารมณ์แวบหนึ่ง “ในเมื่อเกิดเรื่องขึ้นแล้ว เหตุใดไม่ยอมรับ? ข้าไม่เข้าใจจริงๆ เหตุใดเจ้าต้องทำเช่นนี้!”

ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าซ่งปี้อวิ๋นเอาแต่ใจอีกแล้ว นับตั้งแต่ความสัมพันธ์ระหว่างเขาและฉู่มู่เหยาดีขึ้นเรื่อยๆ ปี้อวิ๋นก็ไม่สบอารมณ์อยู่ตลอด