ท่านแม่เคยถามนางว่า คิดว่าสวี่หยวนชิงเป็นอย่างไร
นางกับสวี่หยวนชิงโตมาด้วยกันตั้งแต่เล็ก ต่างฝ่ายเรียกได้ว่าไม่อาจคุ้นเคยกันไปมากกว่านี้ ไม่เคยมีความคิดทำนองนั้นมาก่อน แค่คิดถึงความเป็นไปได้นี้ขึ้นมา นางก็รู้สึกว่าน่ากลัวแล้ว
ถึงสุดท้ายแล้วอวิ๋นอ๋องจะยังคงไม่ชอบนาง นางก็ไม่สามารถแต่งงานกับสวี่หยวนชิงได้อยู่ดี
“คราวก่อนข้าพูดกับเจ้าชัดเจนแล้วไม่ใช่หรือ?”
หากเป็นเมื่อก่อน สวี่หยวนชิงได้ยินวาจาเช่นนี้จะต้องเสียใจมากเป็นแน่ แต่บัดนี้หลังจากได้รับการชี้แนะจากหวังเสวี่ย เขากลับไม่รู้สึกเสียใจอีกแล้ว
นี่ก็คือการทดสอบเขา!
“ฮวนเอ๋อร์ ไม่ว่าเจ้าจะพูดอย่างไร ความรู้สึกที่ข้ามีต่อเจ้าล้วนไม่เปลี่ยนแปลง เจ้าวางใจได้ ข้าไม่มีทางฝืนใจเจ้า ข้าจะรอ รอจนกว่าจะถึงวันที่เจ้าเปลี่ยนใจ!”
กู้ฮวนเอ๋อร์ “???”
วันนี้สวี่หยวนชิงเป็นอะไรไปกันแน่?
ฉู่อวิ๋นกุยได้ยินบทสนทนาที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลอย่างชัดเจน เขาเลิกผ้าม่านรถม้าแล้วก้าวลงมา
“แม่นางกู้ พวกเราควรไปได้แล้ว”
เสียงที่ดังขึ้นกะทันหันทำให้สวี่หยวนชิงชะงักไป กวาดสายตามองมาโดยสัญชาตญาณก็พบว่าอวิ๋นอ๋องอยู่ด้านหลัง
เขาสังเกตเห็นรถม้าคันนี้ตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว แต่คิดไม่ถึงว่านี่คือรถม้าของอวิ๋นอ๋อง
เขากวาดสายตามองอวิ๋นอ๋องและกู้ฮวนเอ๋อร์ หรือว่าสองคนนี้...
“เพคะ!” กู้ฮวนเอ๋อร์รับคำอย่างว่าง่ายแล้วก้าวไวๆ ไปถึงข้างกายฉู่อวิ๋นกุย
เห็นเด็กสาวเดินมาหาตนเองโดยไม่ลังเล ฉู่อวิ๋นกุยทอดสายตาลง มุมปากวาดโค้งขึ้นน้อยๆ จนแทบสังเกตไม่เห็น ราวกับว่ากำลังอารมณ์ดี
“ฮวนเอ๋อร์ เจ้าจะไปไหนกับอวิ๋นอ๋องงั้นหรือ?” หวังเสวี่ยรีบถาม

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
ขอบคุณที่ให้อ่านฟรีนะคะ แต่การเติมเงินใช้เป็นเพียงบัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น...