ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 950

แล้วก็เป็นดังคาด สีหน้าฉู่อวิ๋นกุยพลันเปลี่ยนเป็นเย็นชา “แค่โบยยี่สิบไม้มีประโยชน์อันใด? มู่เหยาลงมือเบาเกินไปแล้ว!”

“เจ้าไปตรวจสอบเรื่องนี้ให้กระจ่าง ข้าสงสัยว่าเรื่องนี้เป็นแผนร้ายมาแต่ต้น ถ้าตรวจสอบพบว่าเป็นเช่นนี้จริงก็ให้เขาเข้าไปอยู่ในตะราง”

“คิดจะรักษาอาการบาดเจ็บอย่างสะดวกสบายที่บ้าน ฝันอยู่งั้นรึ?”

“ขอรับ ท่านอ๋อง”

หลังจากฉู่อวิ๋นกุยสั่งความเรื่องนี้เสร็จก็ยิ้มกล่าวว่า “เรื่องนี้ยังไม่วุ่นวายไปถึงหน้าเสด็จพี่สามของข้า ไม่อย่างนั้นตอนนี้เสิ่นหวยอันคงกลายเป็นศพไปแล้ว”

ซ่งจิ่งเซินนึกถึงแนวทางการจัดการเรื่องต่างๆ ของฉู่จวินถิง ต่อหน้าเขาเสิ่นหวยอันจะต้องไม่มีทางรอดชีวิตอย่างแน่นอน

“อันที่จริงข้ามาวันนี้ก็เพราะอยากมาขอคำชี้แนะจากท่าน” ฉู่อวิ๋นกุยกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง

เดิมนั้นเขาทำตามคำพูดของกู้ฮวนเอ๋อร์ ต้องการมาถามซ่งจิ่งเซินว่าควรเตรียมการสำหรับวันเทศกาลโคมไฟอย่างไรดีจึงจะทำให้พี่สะใภ้ชอบยิ่งกว่าเดิม อย่างไรเสียก็เป็นพี่ชายแท้ๆ ย่อมจะพอรู้อะไรบ้าง

แต่หลังจากตัดสินใจว่าจะแต่งงานกับกู้ฮวนเอ๋อร์เมื่อครู่นี้ เขารู้สึกว่าตนเองก็ต้องเตรียมการไว้เหมือนกัน

ก่อนหน้านี้ตอนที่กู้ฮวนเอ๋อร์เอ่ยถึงเรื่องนี้ เห็นได้ชัดว่าอิจฉาอย่างยิ่ง ในเมื่อเขาตัดสินใจว่าจะแต่งงานกับนางก็ย่อมไม่อาจปล่อยให้นางได้รับความน้อยเนื้อต่ำใจ

ซ่งจิ่งเซินงงงัน “ท่านอ๋องมีเรื่องอันใดมาขอคำชี้แนะจากข้า?”

“ประสบการณ์ในการเกี้ยวพาหญิงสาวของท่านค่อนข้างโชกโชน ทั่วทั้งเมืองหลวงไม่มีใครไม่ชื่นชม อีกไม่กี่วันก็จะถึงเทศกาลโคมไฟพอดี เสด็จพี่จึงอยากมอบความทรงจำที่น่าประทับใจให้กับพี่สะใภ้”

ซ่งจิ่งเซิน “...” แน่ใจนะว่าไม่ได้กำลังเสียดสีเขาอยู่?

เรื่องเหลวไหลพวกนั้นที่เขาเคยก่อไว้ในเมืองหลวง ใครต่อใครล้วนรู้กันทั่ว นั่นเป็นแค่การตามจีบผู้หญิงคนหนึ่ง สุดท้ายยังจีบไม่สำเร็จ แต่กลับก่อเรื่องชวนขันไว้ไม่น้อย