ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 155

รองผู้บัญชาการทหารสูงสุดแอบยกยิ้มและเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง “ต้องการให้กระหม่อมแอบขโมยหนังสือหย่าของพระชายามาไหมขอรับ? หากพระนางยังเหิมเกริมเช่นนี้ท่านอ๋องก็สามารถลงโทษนางได้ให้นางเชื่อฟัง”

มู่หรงฉีรู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมที่จะรังแกสตรีแบบนี้ แต่คำพูดของรองผู้บัญชาการทหารสูงสุดนั้นดึงดูดใจเขามาก

เขากระแอมในลำคออย่างเคร่งขรึม “น้ำที่เทออกไปแล้วจะหาเหตุผลเอากลับมาได้อย่างไร? ข้าเคยพูดแล้วว่าการแต่งงานของบุรุษและสตรีไม่เกี่ยวข้องกัน หากนางแต่งกับผู้อื่นได้ แล้วทำไมข้าจะแต่งไม่ได้”

“กระหม่อมจะถ่ายทอดคำพูดของท่านอ๋อง พระนางจะต้องกระตือรือร้นที่จัดการให้ท่านอ๋องและรีบออกจากตำหนักฉาวเทียนให้พระชายาคนใหม่เข้ามาแน่นอน กระหม่อมจะรีบไปเดี๋ยวนี้”

“หยุดก่อน!”

รองผู้บัญชาการทหารสูงสุดหันหน้ามอง “ท่านอ๋องมีอะไรจะรับสั่งอีกหรือ?”

“เจ้าว่างนักหรือ?”

“ไม่ขอรับ ยุ่งมากๆ การสั่งการองครักษ์นั้นไม่ใช่เรื่องที่ใครๆ ก็สามารถทำได้ กระหม่อมเป็นกังวลมาก”

“ไม่เป็นที่ชื่นชอบแล้วยังจะไปยุ่งเรื่องชาวบ้านอีก เจ้าควรจะป้องกันเรื่องในจวน หากให้เจ้าพวกคนที่พูดจาเหลวไหลไปไหนมาไหนได้อย่างอิสระข้ากับพระชายาจะหย่ากันหรือ? เจ้าคือตัวการที่ก่อกรรมทำชั่ว ซ้ำยังมีอารมณ์มาก่อกวนถึงที่นี่”

รองผู้บัญชาการทหารสูงสุดหดคอ รู้สึกรังเกียจพฤติกรรมโยนความผิดของเจ้านายตน “คุณชายฉีเอ้อร์บอกว่ามือสังหารพวกนั้นไม่ใช่คนธรรมดา เกรงว่าจะมีเบื้องลึกเบื้องหลัง”

“ฉีเอ้อร์รู้เรื่อง?”

“คุณชายฉีเอ้อร์มาที่นี่เพื่อขอโทษและอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นที่เรือนหลินหลางให้ท่านอ๋องฟัง แต่น่าเสียดายที่วันนั้นท่านอ๋องไม่ยอมฟัง กระหม่อมเองก็ไม่อาจพูดมากจึงไม่ได้เข้าไปยุ่งเพราะเกรงว่าจะโดนตำหนิ”

รองผู้บัญชาการทหารสูงสุดมองไปที่ใบหน้าที่หงุดหงิดมากขึ้นของมู่หรงฉี เห็นว่าเติมเชื้อไฟได้ประมาณหนึ่งแล้วจึงออกมาจากห้องตำราและถอนหายใจอย่างโล่งอก

“เฮ้อ ฝั่งเหล่าไท่จวินก็เสียเงินไปไม่น้อยแล้วหากยังเล่นต่อไปคงได้ร้องไห้เป็นแน่ คุณชายฉีเอ้อร์ก็ใช้เงินกับพวกแม่สื่อไปจำนวนมาก ท่านอ๋องช่างกลั้นใจได้ดีจริงๆ พวกเราคนนอกนี้ดูง่ายนักหรือ? ไหนจะต้องช่วยท่านง้อสะใภ้อีก”

บ่นมาก็บ่นกลับ แต่เรื่องวางกำลังป้องกันจวนยังต้องจัดการ

วันนี้อากาศร้อนอบอ้าว ดูท่าฝนคงจะตก ซ้ำยังเป็นฝนห่าใหญ่

หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จรองผู้บัญชาการทหารสูงสุดก็ทำตามคำสั่งของมู่หรงฉี เขาเดินไปรอบๆ จวนเพื่อดูว่ามีใครกล้าเข้ามาในจวนตอนดึกๆ ดื่นๆ หรือไม่ เขาต้องจับเจ้าโจรที่ทำให้อาการวัยทองของท่านอ๋องมาก่อนกำหนดให้ได้ และต้องลงโทษอย่างรุนแรง

เมื่อเดินไปรอบๆ หลังห้องตำราของมู่หรงฉีก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ มีการเคลื่อนไหว! แม้ว่าจะไม่ใหญ่มากแต่ก็มีเสียงกรอบแกรบเหมือนแมวป่า ทันใดนั้นเมื่อเงยหน้ามองเหนือหลังคาก็เจอเข้ากับเงาดำที่ปรากฏพร้อมกับแผนการชั่วร้าย

เลือดของเขาเดือดพล่านด้วยความตื่นเต้น ครั้งนี้เขากำลังจะสร้างผลงานอันยิ่งใหญ่

แต่ต้องใจเย็นไม่แหวกหญ้าให้งูตื่นจนเจ้านั่นหนีไปได้

รองผู้บัญชาการทหารสูงสุดหยิบอาวุธที่ซ่อนอยู่ในหน้าอกออกมา มันคือมีดบินวิลโลว์เล่มบาง เขาขอให้เหลิ่งชิงฮวนทายาพิษไว้บนใบมีดเล็กน้อย แม้จะไม่ร้ายแรงเท่ายางน่องเถาแต่ก็มีพิษร้ายแรงเช่นกัน

ตั้งแต่ได้รับบาดเจ็บครั้งล่าสุดเขาได้เห็นอันตรายมากมายในโลก หากเขาเผลอตัวก็อาจจะต้องจบชีวิตลงได้

เขากลั้นลมหายใจ มองหาตำแหน่งที่เหมาะสม แม้ว่าเขาจะไม่สามารถจัดการได้ด้วยกระบวนท่าเดียว แต่เขาก็ยังต้องชนะด้วยกระบวนท่าเดียว อย่างน้อยหากมือสังหารถูกวางยา ชีวิตของมันก็จะตกอยู่ในเงื้อมมือของเขาเองไม่ใช่หรือ?

คนบนหลังคาไม่รู้ว่ารองผู้บัญชาการทหารสูงสุดกำลังมองเขาอยู่จึงยังคงพูดคุยกัน ก่อนจะยกกระเบื้องขึ้นมามองดูลงไปข้างในห้องตำรา

กำลังสอดแนมเรื่องส่วนตัวของท่านอ๋องหรือสถานการณ์ทางการทหาร?